Het wat afwijkende bedieningsconcept van Valtra bleef bij de nieuwe T-serie behouden. Dat is goed!
Valtra heeft zijn middenklassers uit de T-serie helemaal verfrist. Maar hoewel dat aan de buitenkant nauwelijks te zien is, zijn ze het vertrouwde bedieningsconcept verregaand trouw gebleven. Maar toch zijn er een hoop slimme details te ontdekken.
Wanneer we de oude en de nieuwe Valtra T-serie naast elkaar zouden zetten zou het zomaar lijken dat ze van verschillende merken zijn. De derde generatie blijft robuust, maar was intussen gedateerd. Daardoor keken klanten er niet verder naar. En zo liepen ze dan een betrouwbare en bescheiden partner mis.
Daarin moet de nieuwe generatie T trekkers verandering brengen. Met nagelnieuw gestileerde looks past hij nu perfect in de Valtra familie en de Europese markt.
Wie al eens Valtra gereden heeft, die weet dat de Finnen het qua bedieningsconcept anders dan anderen doen. Aan dat idee is Valtra bij de nieuwe T-serie trouw gebleven. En na even wennen zeggen wij: Dat is goed zo! Simpelweg netjes.
Valtra Power
Samen dekken zes verschillende modellen een spectrum van 155-235 pk (zonder boost) bij 1.900 tpm af. De nominaal op 2.000 tpm af geregelde motoren komen bij AGCO (voorheen SICU) vandaan. Net als bij de vorige modellen nemen de kleine modellen genoegen met 6,6 liter cilinder inhoud. De grote halen hun kracht uit 7,4 liter zes cilinders.
Die werden in Finland verregaand doorontwikkeld en worden nu in de T serie voor het eerst gebruikt. Natuurlijk zijn de krachtbronnen die als 66 AWF en 74 AWF door het leven gaan, conform Tier 4 final.
De uitlaatgasreiniging is simpel gehouden: geen variabele turbo’s geen dieseldeeltjesfilter, geen uitlaatgas retoursysteem. Het lukt gewoon met een DOC en SCR techniek. Simpel. Dus met minder onderdelen die stuk kunnen gaan.
Voor een spontane gasreactie zorgt een elektronisch geregelde wastegate aan de turbo die de motor beademt. De inspuiting gebeurt met een relatief lage 2.000 bar. Bij alle modellen is er een boost van 15 pk beschikbaar. Die kan bij het werken met de PTO, of tijdens transport, maar dan alleen in de overbrengingsverhoudingen C en D, ingeschakeld worden.
Bij de traploze Direct modellen komt de boost in de C driving range in vanaf 8 km/u, in de D stand vanaf 12 km/u. Het maximale koppel bereiken de Finnen al bij 1.500 tpm (bij de T174 Eco: 900 Nm@ 1.100 tpm).
Slimme details op de Valtra T4
Het hart van de Finnen zit onder de driedelige, met de contactsleutel te openen, nieuw ontworpen motorkap. Het centrale koelerpakket zit achter de voorkant van de motorkap en is uitzwenkbaar om schoon geblazen te kunnen worden. De bereikbaarheid is goed.
Voor de wat kleinere medeburgers is het wel wat moeilijker om bij het luchtfilter te komen.
Erg handig: het draaibare spatbord kan in servicestand vastgezet worden. Daarvoor moet hij wel eerst met een stevige ruk over zijn aanslag getrokken worden. Deze oplossing maakt de bereikbaarheid van de motor tussen tank en wiel duidelijk beter. Het luchtfilter is zo eenvoudig te vervangen en oliepeilen gaat ook vlot.
De service interval werd verlengd naar 600 uren. Het peilglas voor de hydrauliekolie beviel ons ook prima. Het is direct achter de opstap goed zichtbaar. Je ziet het elke keer als je instapt!
De Valtra T4 geeft keuzestress
Valtra biedt zijn klanten momenteel drie basis uitvoeringen: Active, Versu en Direct. Inmiddels is er ook de High Tech versie.
Even een spoedcursus voor Valtra rookies: Active is de basis versie. Die heeft Valtra’s eigen power shifter met vijf trappen en vijf ventielen aan de achterkant. Die worden mechanisch bediend via goed onder handbereik liggende hendels. Load sensing is er ook aan boord. Maar een monitor is er, buiten de Work Monitor in de A-zuil, niet. De armsteun is wel weer seriematig.
De Versu uitvoering heeft dan weer wel Valtra’s kenmerkende terminal aan het onderste einde van de armsteun. Verder zijn er tot 7 ventielen aan de achterkant, en drie voor. Die worden net als bij de Active via kruishendels of (alleen bij de Versu) bediend met tuimelschakelaars die wat uit beeld, maar goed beschermd aan het achterste eind van de armsteun zijn aangebracht.
De Direct variant is identiek met de Versu, maar wordt geleverd met Valtra’s traploze overbrenging. En zo komen we bij het belangrijkste: de transmissie.
De transmissie maakt het verschil op de Valtra T4
De powershiften en CVT delen dezelfde mechanische basis. Laten we met het lastschakeldeel beginnen.
Dat heeft 20 versnellingen voor- en achter uit. Optioneel zit er dan een kruip overbrenging met versnellingen bij. De keerschakeling zit links naast het stuurwiel en kan uitsluitend vanaf daar bediend worden. Goed: er kunnen verschillende wegrijd versnellingen in beide rijrichtingen gescheiden van elkaar worden geprogrammeerd.
Als de rijstick in zijn parkeerstand wordt gezet, dan wordt het motor toerental direct op 650 tpm gereduceerd. De stick zou wel wat makkelijker en preciezer in die stand gezet mogen worden trouwens.
Met de kleine joystick kunnen de powershifttrappen en versnellingen manueel geselecteerd worden, of kan er gekozen worden voor automatisch schakelen. De schakeltijdpunten voor het op- en omlaag schakelen zijn in de Active en Versu onafhankelijk van het toerental op de display te configureren. Het automatisch opschakelen van C in D is te blokkeren.
Tijdens transport is de transmissie ons goed bevallen. De ingestelde schakelpunten werden nauwkeurig vastgehouden en het schakelen ging soepel. Om weg te rijden en te stoppen is gebruik van de koppeling niet nodig.
De Valtra rijdt bijna zoals een personenauto met een automaat. Temeer omdat de transmissie een kick down functie heeft, en na een beheerste trap op het gaspedaal omlaag schakelt om daarna vol op te accelereren.
Voor gebruik op hellingen is er wegrij-assistentie. Die houdt de zaak zo lang op de rem tot er gas gegeven wordt. Al met al biedt de transmissie dankzij de geautomatiseerde schakelgangen enorm veel rijcomfort. En dat genot krijgt elke Valtra T koper, want de geautomatiseerde transmissie is standaard!
Het rijcomfort komt heel dicht in de buurt van de traploze Direct modellen. Toch rijden die nog iets soepeler. Wat vreemd: bij het terugschakelen en wisselen van groepen laat de powershift eerst het toerental merkbaar omhoog gaan om daarbij iets te accelereren. Dat is constructie-technisch bedongen. Het motortoerental moet eerst aan de wielsnelheid worden aan gepast. Je went er snel aan.
Nog even over het oplopen van het toerental: bij werken met de frontlader wordt dat automatisch tot max. 1.500 tpm verhoogd naargelang de gevraagde prestaties. Een fantastische ondersteuning.
CVT- made in Finland
De traploze transmissies komen bij Valtra zelf vandaan. In de cabine is er nauwelijks verschil te merken tussen de power shifters en de CVT omdat ze dezelfde selectie sticks hebben.
De transmissie heeft vier rij- resp. snelheidsbereiken die met softkeys aan de joystick vooraf geselecteerd of gewisseld kunnen worden. Ook bij de traploze uitvoering kan het aanspreekgedrag van de keerschakeling versteld worden en ook de ‘bite’ er van, de snelheid waarmee er versneld en vertraagd wordt. Juist bij hellingafwaarts rijden met een aanhanger is dat een nuttige optie.
De agressiviteit is overigens simpel verstelbaar met een toets direct naast de selectie stick. Er zijn drie rijstrategieën beschikbaar. Zo kan de T seriematig via het rijpedaal bediend worden. Daarbij bepaalt de berijder de snelheid met zijn voet. Maar natuurlijk kan de trekker ook met de joystick gereden worden.
Ook kan er in de handmatige modus in de driving ranges A en B naar wens gecombineerd worden in snelheid en toerental. Totaal zij er twee cruisecontrols, die eenvoudig met softkeys achter de selectorstick bediend worden. Bij de powershifters gaat dat op dezelfde manier. Als de instellingen snel aangepast moeten worden, dan kan dat met het scrolwiel rechts op de armsteun.
Een ander concept met dezelfde mogelijkheden
Zoals eerder gezegd: Valtra doet het qua bediening wat anders dan de anderen. En toegegeven: het kost even tijd daar aan te wennen. Maar die tijd is bij elke andere aanschaf ook nodig om in te spelen op de steeds persoonlijker instellingsmogelijkheden van de displays en daar de hoofd- van de bijzaken te leren scheiden.
Laten we stap voor stap door de bedieningselementen gaan.
Het instrumentenpaneel is voorzien van analoge instrumenten, maar heeft ook een kleine digitale display. Daarin staan gegevens als temperatuur en verbruik in liters per uur of hectare. Dat geldt ook voor de Work-Monitor in de rechter A-zuil.
De displays zijn met softkeys, die zich links naast het stuurwiel op een console bevinden, door te klikken. Interessant: bij de Active heeft de Work-Monitor een centrale rol. Hier kunnen omvangrijke instellingen gedaan worden, zoals bijvoorbeeld de agressiviteit van de keerkoppeling.
Natuurlijk is de display wegens zijn kleinere formaat beperkt. Daarom zijn de parameters met korte codes aangeduid. Dat vraagt wat studie. Maar het gaat vooral om instellingen die niet te vaak veranderd worden.
Dan komen we via de Active lijn bij de Versu en Direct. Die hebben een display aan de armsteun, dat in vergelijk tot de concurrentie nogal klein is, maar maar erg overzichtelijk is. Het is wordt apart aangegeven wat er gaande is op transmissiegebied, hydraulica en kopakker management.
Dat houdt de blik dan vrij voor de snelheid en andere belangrijke parameters die op het home scherm vrij geselecteerd kunnen worden. De monitor heeft een dag- en een nachtfunctie.
Dat kleine, begrensde display heeft zijn voordelen. Sommige functies worden op de klassieke manier met knoppen en schakelaars bediend en vragen zo geen wijzigingen in het menu.
Een voorbeeld daarvoor is de agressiviteit waarmee de Direct transmissie moet vertragen en versnellen. Het tastveld daarvoor zit direct naast de rijstick. Zo kan er snel op onverwachte situaties gereageerd worden zoals het pikken van een heuveltje zonder dat de motorrem streng ingrijpt.
De motorbelasting is ook heel klassiek in te stellen met een draaiwiel. Bij Valtra moet er één ding duidelijk zijn. ISOBUS en een stuursysteem zijn alleen beschikbaar via een extern beeldscherm. De voorbereidingen daarvoor zijn al gedaan en ook de stekkerdozen ervoor zitten op een doordachte hoogte onder de rechter C-stijl.
De richtingaanwijzerstengel zit rechts van het stuur. Nieuwe Valtrarijders zullen dus eerst een paar keer links van het stuur mis grijpen. Maar bij Valtra hoeft de linkerhand niet van het stuur genomen te worden terwijl de rechterarm op de steun ligt te nietsen. Een typisch geval van ‘out of the box’ denken van de Finnen! We hopen dat ze bij Valtra eigenwijs blijven!
Technische gegevens Valtra T4
Motor: Deutz TCD 16.0 acht cilinder: 6,6 liter (66AWF) resp. 7,4 liter (74AWF) zes in lijn van AGCO Power, Tier 4 final, turbo, elektronische wast gate, DOC, SCR uitlaatgas behandeling, 114-173 kW (155-235 pk), 380-1.000 Nm koppel bij 1.500 tpm (met boost), 380 l. diesel, 70 l. AdBlue.
Transmissie: Active en Versu: geautomatiseerde power shifter met 20 versnellingen voor- en achter uit, kruipgangbak met 10/10 versnellingen optioneel, 5 powershifttrappen. Direct: CVT transmissie, 4 driving ranges, handmatige grenslastregeling. Allen: 2 cruise- controls, 50 km/u bij 1.850 tpm, 40 km/u bij 1.500 tpm, aftakas: 3 opties uit 540/540E/1.000 en 1.000E. Bij de Direct: een transport aftakas.
Hydrauliek en hefinstallaties: Load sensing, 115 l/min (160 l. optioneel), max. 7 ventielen achter, 3 voor, hefvermogen achter: 8,1 (optioneel: 9,5) ton, achter 5,1 ton.
Maten en gewichten: Wielbasis 2,9 m, lengte 5,8 m, hoogte 3,1 m, draaicirkel 10,5 m, grondspeling 0,6 m, leeggewicht 7,3 ton. Totaal gewicht 13,5 ton
Onze samenvatting
Uiterlijk is de nieuwe T-serie nauwelijks met zijn voorganger te vergelijken. De nieuwe generatie is fris en valt op door slimme detailoplossingen. Zoals het oliepeilglas onder de LED verlichte instap of het voor service werkzaamheden opklapbare spatbord zijn praktisch en doordacht.
Dat de bediening afwijkt van die van de concurrentie moet in het voortraject meegenomen worden. Wie voor een Versu of Direct kiest, krijgt een slanke display die niet alle informatiemogelijkheden biedt, maar daarom prettig overzichtelijk is.
De gewichts/vermogens verhouding deugt en de lange wielbasis zorgt voor een perfect rijgedag. De T is het interessante alternatief.
Sterke, technisch eenvoudige motor
De nieuwe, lichte cabine
Rij comfort door de standaard Aires-as
Standard met geautomatiseerde powershifter
De kleine draaicirkel
Hefkracht en hydraulisch vermogen
Veel keuze aan opties
Direct: de lawaaiige hydrostaat
Extra display en kruisstick voor ISOBUS
Dit Test rapport is eerder gepubliceerd in het Agri Trader Test Jaarboek 2016