Nieuws
Grootse voorstelling - Fendt 1000 Vario Generation 3
De 1000 Vario heeft de grote FendtOne-beeldschermen. Er zijn echter nog andere redenen waarom deze machine een grootse voorstelling geeft.
Nieuws
Deutz-Fahr wil weer helemaal vooraan meestrijden. Het eerste offensief: de nieuwe 7-serie met een van de modernste transmissies op de markt – en eindelijk een groter laadvermogen.
Ook wat betreft brandstofbesparing wil deze
machine voorop lopen. De versnellingsbak
houdt de motor in het algemeen op een laag
toerental. Met een vier meter brede cultivator en een werkdiepte van tien centimeter
bij de stoppelbewerking zat de Deutz-Fahr
bij lange na niet aan zijn maximale belasting,
maar 1.300 toeren bij 9 km/u is desalniettemin zeer fraai, vooral op zware bodem.
Alleen op bijzonder gecomprimeerde of
natte plekken draaide hij een paar toeren
meer.
Het maximale koppel van 1.072 Nm bereikt
de 6,1-liter-zescilinder van hofleverancier
Deutz bij 1.500 toeren, het maximale vermogen van 247 pk bij 1.900 toeren. Ook
op de weg blijft de zescilinder vrij rustig
draaien. De 7250 TTV haalt 60 km/u bij
nipt 1.800 toeren, de 7250 TTV HD bij 1.830
toeren. Hopelijk brengt Deutz-Fahr deze
machine binnenkort op de DLG-testbank,
zodat de brandstofbesparing kan worden
aangetoond.
Nu we het toch over de motor hebben: het
is de kleine broer van het aggregaat in de
8280 TTV en hij heeft in plaats van twee
slechts één wastegate-turbo op de 6,1-literDeutz-zespitter zitten. Wij vinden dat een
gezonde mate van drukvulling. Nieuw is
verder de olieverversingsinterval van 1.000
uur.
Na de beklimming van de vier treden naar
de cabine liepen we niet tegen verrassingen
aan. De Maxivision 2 Cab zit in deze vorm
ook op de 8280 TTV en vrijwel hetzelfde op
de vorige 7-serie. Hij doet meteen hoogwaardig aan door het lichte interieur met veel
kunstleer. Wel moet je je ook bij omhooggeklapt stuur een beetje in de bestuurdersstoel wurmen. En met zes raamstijlen, waarvan de middelste vrij breed zijn, ligt DeutzFahr qua zicht rondom niet helemaal op
het moderne niveau. Daarentegen is het
zicht naar voren over de aflopende motorkap uitstekend.
Bij de bediening zorgt de Agrotron niet voor
raadsels. Bijna alle bedieningselementen
zijn in de bedieningsarmleuning ondergebracht, en dat op zeer overzichtelijke
wijze. Op de terminal (naar keuze in 8 of
12 inch) beviel met name de gemakkelijke
menustructuur ons goed. Aan de linkerkant
van het beeldscherm blijft altijd een balk
met de menupunten zichtbaar. Als je daarop
tikt, opent het submenu. Met maximaal
drie keer tikken kom je bij elke instelmogelijkheid – da’s tijdens het werken echt een
voordeel! Het kan alleen wat langer duren
wanneer de zon vanuit de verkeerde hoek
schijnt. Weliswaar heeft SDF de terminals
recent geüpdated en daarbij onder andere
voor meer contrast in de weergave gezorgd,
maar helemaal probleemloos is het qua
afleesbaarheid nog niet.
Echt slecht is het gelukkig ook niet.
Overigens zijn de terminals optioneel, net
als de Xtend-functie, die het werkscherm
op je eigen tablet weergeeft. Daarmee
bespaar je een afzonderlijk bedieningselement, bijvoorbeeld voor de bediening van een Isobus-apparaat. Als je geen
terminal hebt (of als je hem op dat moment
niet kunt aflezen), dan zijn alle instellingen
ook op het infocenter op het dashboard te
doen. Daarvoor gebruik je een draai-drukknop op de bedieningsarmleuning. Zo zit er achter het stuur een (vrij klein)
display waarop werkelijk alle info kan
worden weergegeven. Tegelijk zijn er ook
grote analoge wijzerplaten die nooit in de
menu-jungle verloren gaan; een geslaagde combinatie. Alleen de menustructuur
van het infocenter kwam op ons niet erg
intuïtief over.
Echt fijn is de hydrauliek op de nieuwe 7. Aan de achterzijde zijn er standaard vier, optioneel vijf dubbelwerkende load-sensing regelventielen. Voor de voorzijde zijn er maximaal twee, en de fronthef gebruikt er daarvan geen, want die heeft zijn eigen olievoorziening. Als je wilt, zijn er dus acht aansluitingen mogelijk. Er komt ook genoeg olie uit. De klant heeft de keuze uit 120, 160 of 210 l/min uit een pomp van Bosch-Rexroth. Die heeft werkelijk altijd voldoende olie tot zijn beschikking, want de afneembare hoeveelheid van het systeem ligt net als bij de grote broer 8280 TTV op 90 liter. Aan de achterkant kan de hefinstallatie 10 ton tillen, in de HD-uitvoering zelfs 11,1 ton.
De aanduiding HD heeft Deutz-Fahr overigens afgekeken van asleverancier Dana. De gedachte erachter is dat de 7 zijn potentiële klantenkring duidelijk vergroot, dankzij maximaal 6,8 ton laadvermogen en een voorasbelasting van 6,4 ton. Die waarden gelden voor de HD-versie met de Dana M60HD-as. Daarmee mag de Agrotron in de 60km/u-variant maximaal 16,0 ton wegen. Leeg weegt hij 9,2 tot 10,5 ton. Dat geeft flink wat speelruimte. Voor circa 12.000 euro minder heb je de 7250 TTV met de Dana M60L-as. Dan heb je nog een vooraslast van 6,0 ton en 15,5 ton totaalgewicht tot je beschikking. In totaal kan de 7 daarmee duidelijk meer gewicht torsen dan zijn voorganger en is hij een serieuze concurrent in dit segment. Optioneel zijn er voor de achterzijde nu overigens hydraulische onderbokstabilisatoren en een hydraulische topstang. Alles bij elkaar heeft Deutz-Fahr onder de hoede van het Italiaanse moederconcern SDF een grote stap vooruit gemaakt en het merk straalt nu een geheel nieuw zelfvertrouwen uit. Is dit offensief met de 7 misschien pas de eerste van een hele reeks agressieve zetten..?
De fabrikant uit het Duitse Lauingen
introduceerde de nieuwe serie met
veel zelfverzekerdheid – en dat mag
ook. De nieuwe 7 is duidelijk beter dan
de oude, vooral bij de rijaandrijving en
het laadvermogen.
We verwachten geen kinderziekten,
aangezien alle componenten al in
gebruik zijn op andere machines.
Aan sommige details, met name in de
cabine en aan de displays, hadden de
Italianen van Bavaro echter wel iets
meer mogen werken. In totaliteit
belooft de nieuwe 7-serie echter
betrouwbaar, brandstofbesparend en
aangenaam werken. Hij zal de strijd in
het 250pk-segment flink opschudden.
+ afstemming van motor,
versnellingsbak en aandrijflijn
+ draagvermogen en aslast
+ menustructuur van de terminal
- leesbaarheid van de terminal
- zijdelings zicht vanuit de cabine
We zullen het zeggen zoals het is: echt nieuw is er eigenlijk niks aan deze tractor – en dat is ook prima. De meerwaarde die Deutz-Fahr hier heeft weten te realiseren, is namelijk veel interessanter dan nieuwe speeltjes. In plaats daarvan heeft de Beierse fabrikant de vooruitstrevende traploze compound-transmissie uit de 8280 TTV overgenomen en voorbeeldig op de rest van de aandrijflijn afgestemd, heeft de 7-serie eindelijk een groter laadvermogen gekregen en is de elektronica van het stuursysteem tot aan het vlootmanagement op de nieuwste stand der techniek gebracht. Alles bij elkaar ondervonden we in deze test een in zijn geheel goed doorontwikkelde en tegelijk krachtige en levendige 250pk-tractor
Jammer dat Deutz-Fahr nog steeds niet wil zeggen waar de transmissie vandaan komt. Ter herinnering: bij compound-transmissies zorgt een planetair tandwielstelsel voor de verdeling van het motorvermogen over de mechanische en hydrostatische componenten (vermogensplitsing) en aansluitend ook weer voor het samenvoegen Bij de meeste andere traploze transmissies neemt een gewone tandwieloverbrenging een van deze twee taken voor z’n rekening, hetzij de splitsing (bijvoorbeeld Fendt), hetzij de samenvoeging (bijvoorbeeld Case New Holland). Omdat Deutz-Fahr zegt dat de versnellingsbak van een Duitse toeleverancier komt, blijft eigenlijk alleen CIT over. Verder komen compoundtransmissies uit Duitsland namelijk alleen nog van John Deere en die fabrikant zal vermoedelijk niet Deutz-Fahr daarmee willen uitrusten.
Motor & transmissie
Deutz TCD 6.1 L06, zescilinder-in-lijn,
cilinderinhoud 6,1 l; max. vermogen
(ECE R120) 181 kW (247 pk) @ 1.900
tpm; max. koppel 1.500 Nm @ 1.500 tpm;
compound-transmissie T7780
(HD-versie) of 7560 (standaardversie).
Hydrauliek, hefinstallatie & aftakas
load-sensing hydraulieksysteem,
opbrengst 120, 160 of 210 l/min; 4 of 5
regelventielen achter, 1 of 2 voor,
separate olietoevoer voor fronthef;
hefinstallatie achter 11,1 t (HD) of 10t
(standaard), fronthef 5,45 t; aftakas
540E/1.000/1.000E, voor 1.000, 1.000E
of Dual Speed.
Maten & gewichten
lengte 4,9 tot 6,3 m, hoogte 3,3 m,
breedte 2,55 tot 2,99 m;
leeggewicht 9,2 tot 10,3 t,
max. gewicht 16,0 t (HD) of
15,5 t (standaard).
genoeg wat betreft de speculaties over de toeleverancier, want de afstemming van de versnellingsbak op de motor en de rest van de aandrijflijn is door Deutz-Fahr zelf gedaan, en daarbij hebben ze naar onze mening zelfs beter werk geleverd dan de mogelijke leverancier. Of het nou vanuit stilstand, bij 45 km/u of onder belasting bij het cultiveren is: de 7250 reageert altijd levendig op een druk op het pedaal, doordat versnellingsbak en elektronica meteen de juiste overbrengingsverhouding paraat hebben. Dat geldt in elk geval voor de 7250 TTV HD die we in onze test hadden. De ‘normale’ 7250 TTV heeft ondanks een identiek motorvermogen een iets kleinere compoundtransmissie.
Misschien ook interessant?
Nieuws
De 1000 Vario heeft de grote FendtOne-beeldschermen. Er zijn echter nog andere redenen waarom deze machine een grootse voorstelling geeft.
Nieuws
De modelupdate van deze grote Amerikaanse ‘herten’ is omvangrijk. De 9-serie kreeg meer vermogen en in de meeste modellen een geheel nieuwe motor. Bovendien hebben deze modellen nu de bekende premiumcabine van de grote standaardtractoren. Een treffen van giganten.
Nieuws
Een verreiker van Manitou voor de agrarische sector, vanwege de belastingen waaraan verreikers in de landbouw worden blootgesteld, zijn er hier eigenlijk alleen speciaal voor dat doel ontwikkelde machines geschikt. Wij reden de MLT 845 van Manitou.