Zou je je eens kort willen voorstellen aan ons? Wie ben je, wat is je leeftijd, gezinssamenstelling etc?
We zijn in Heerenveen op bezoek bij Johannes de Blaauw. Johannes is 67 jaar en getrouwd met Liana. Samen hebben ze drie kinderen. Uit een eerder huwelijk heeft Johannes nog twee kinderen en vier kleinkinderen. Zelf komt hij uit een gezien van zes kinderen. Het bedrijf De Blaauw is ontstaan in 1920 in Bakhuizen, toentertijd nog een smederij. Sinds 1961 is het mechanisatiebedrijf gevestigd in Sneek en daar hadden de vader en oom van Johannes de leiding.
Johannes de Blaauw
Zelf hij had eigenlijk niet de intentie om bij zijn vader te gaan werken, laat staan het bedrijf ooit over te willen nemen. Zijn vader was altijd aan het werk en als Johannes zich iets had voorgenomen om niet te gaan doen, dan was het dat wel. Het liep toch allemaal net even iets anders. Als Johannes klaar is met de middelbare school gaat hij in dienst. Toen hij uit dienst kwam was hij een jaar of 20 en werkloos. De banen lagen in die tijd niet voor het oprapen, dus koos Johannes ervoor om wat klusjes te doen bij z’n vader.
Hij ging de werkplaats opruimen en vegen, trekkers reinigen en zo waren er tal van klusjes die tot zijn takenpakket behoorden. Op een gegeven moment was Johannes al een tijdje aan het werk bij zijn vader en stopte hij met solliciteren naar een andere baan. Zijn vader vroeg aan hem “wat wil je nou eigenlijk gaan doen jongen?” In die tijd was zijn vader namelijk net bezig met een bedrijf over te nemen in Oosterwolde. Zijn vader vroeg of dat niet iets voor Johannes was om zich op te focussen. “Ik ga er morgen naartoe, ga maar met me mee om te kijken”.
Zo gezegd zo gedaan. Johannes is de volgende dag met zijn vader meegegaan naar Oosterwolde, wat voor hem voelde als een héél eind rijden. Hij had geen flauw idee wat hij er moest doen, maar had er vertrouwen in dat het wel goed zou komen. Johannes nam het aanbod van vader aan en richtte zich volledig om de zaak in Oosterwolde. Het magazijn haalde hij leeg en richtte het helemaal opnieuw in. Vanaf begin af aan had Johannes er heel veel plezier in.
Op een gegeven moment kwamen er prijsverhogingen. Alle onderdelen die aanwezig waren in het magazijn hadden een eigen kaartje. Die kaartjes moest Johannes handmatig één voor één aanpassen. “Dat waren de minder leuke klusjes”. Met het boerenvolk had Johannes direct een klik en na een jaar of twee verkocht hij zijn eerste trekker, een Ferguson, voor 1250 gulden. Zo trots als een pauw ging hij naar zijn vader en vertelde het goede nieuws.
Zijn vader was blij voor hem, al vond hij stiekem dat het ook wel eens tijd zou worden. Alles werd afgehandeld, de factuur werd gestuurd en toen bleef het stil. De koper bleek na een paar weken de factuur nog niet te hebben betaald. Johannes moest van zijn vader naar de koper toe gaan en verhaal gaan halen. Met lood in zijn schoenen vertrok hij naar het adres van de koper. Het bleek helemaal geen boer te zijn, maar een particulier en Johannes zag de trekker nergens staan. Er kwam een grote hond op hem aflopen en Johannes werd een beetje angstig. Hij liet zich niet uit het veld slaan en vroeg waar zijn 1250 gulden bleef. Toen zei de man: “Waar heb je het over? Ik heb nooit een trekker bij jou gekocht!” De man bleef volhouden en gooide uiteindelijk de deur dicht voor de neus van Johannes. De man was overduidelijk dezelfde man als die weken ervoor een trekker bij Johannes had gekocht.
Hij ging ’s avonds naar z’n vader en vertelde het verhaal. Zijn vader werd kwaad en zei: “Morgen ga je er weer heen en zorg je dat je het geld hebt!” De volgende dag speelde precies hetzelfde riedeltje zich nog eens af. De man wist van niets en Johannes keerde zonder geld weer terug naar huis. De vader van Johannes besloot dat er een deurwaarde ingeschakeld moest worden. Johannes vertrekt naar de deurwaarde en doet zijn verhaal, waarop de deurwaarde direct zegt: “oh die meneer, die ken ik, dan kun je wel fluiten naar je centen…” De eerst verkochte trekker van Johannes heeft hij nooit betaald gekregen, iets wat hem nog steeds soms dwarszit.
Het bedrijf De Blaauw, gevestigd in de binnenstad van Sneek, groeide uit haar voegen. De burgermeester kwam mededelen dat het bedrijf van de vader van Johannes moest verhuizen. Er was een mooie plek op een industrieterrein in Sneek die perfect zou zijn. Het bedrijf is toen vanuit de binnenstad vertrokken naar het industrieterrein. Johannes woonde destijds met zijn eerste vrouw in Oosterwolde. De oom van Johannes was al eerder uit het bedrijf gestapt toen hij emigreerde. Zijn vader dacht geen opvolging te hebben van één van zijn kinderen en vroeg eens rond bij zijn personeel of er iemand belang had bij een overname.
Er was één medewerker die het wel zag zitten om het bedrijf over te nemen. Uiteindelijk heeft Johannes, samen met die medewerker het bedrijf van zijn vader overgenomen. Toen zijn compagnon de pensioenleeftijd bereikte heeft Johannes ook zijn deel overgenomen. Inmiddels is Johannes zelf met pensioen en heeft zijn zoon Tjerk het zo’n acht jaar geleden van hem overgenomen. Tjerk was eigenlijk helemaal niet echt bij het bedrijf betrokken. Dat kwam mede omdat Johannes scheidde van zijn eerste vrouw, de moeder van Tjerk, en Tjerk niet bij zijn vader woonde. Uiteindelijk herhaalde de geschiedenis zich toch, want net zo als een generatie eerder, nam de zoon het stokje van z’n vader over.
Wat is de reden om een abonnement op Agri Trader te nemen?
“Ik was er wel vroeg bij. Ik heb mijn eerste advertentie bij Roelof geplaatst.” Roelof zit met Johannes aan tafel en het klikte direct goed tussen die twee. Johannes was één van de eerste klanten van Roelof destijds. Ze kunnen het zich beide nog goed herinneren. Sinds die tijd hebben ze een goede band met elkaar.
“We zijn natuurlijk wel een soort van bekend geworden door de Agri Trader. Het grootste inruilcentrum van het Noorden, daar heb ik toen mee geadverteerd. Daar kenden mensen ons ook echt van.”
“Mijn vader zei wel eens als hij bij mij in de loods kwam: ‘Mijn hemel Johannes, hoe kom je toch van al deze spullen af?!’ Dan zei ik altijd tegen hem: gewoon één voor één pa, dat komt allemaal wel goed. Het grappige is dat ik nu precies hetzelfde zeg tegen Tjerk en hij dan op zijn beurt zegt: ‘precies zoals jij vroeger pa, één voor één.”
Ben je op dit moment werkzaam in de agrarische sector?
“Nee, ik ben met pensioen. Ik doe wat vrijwilligerswerk bij houtzaagmolen De Rat. Hier ervaar je hoe het houtzagersambacht al meer dan drie eeuwen wordt uitgeoefend. De historische molen werkt nog steeds en mensen kunnen een bezoek brengen aan de molen. Verder ben ik vrijwilliger bij het theater in Sneek en ik ben nog energiecoach. Dat was destijds bedoeld om in achterstandswijken mensen te helpen op energiegebied. Tegenwoordig is het energieprobleem natuurlijk veel groter geworden. We hebben bijvoorbeeld een warmtecamera om te kijken waar we bij mensen thuis iets kunnen verbeteren qua isolatie of andere oplossingen om de energiekosten te drukken. “
Wat is voor jou de grootste verandering van de afgelopen 20 jaar? Dat kan alles zijn: techniek, persoonlijk omstandigheden en/of werkgebied?
“Toch wel dat internet dan denk ik. De bereikbaarheid, de mobiele telefonie etc. Ik heb heel lang gedacht: ik hoef geen mobiele telefoon. Iedereen weet toch altijd wel waar ik zit en als ik niet op de zaak ben, moeten ze maar even wachten. Maar als je eenmaal overstag gaat, dan blijkt het toch wel handig te zijn.”
Wat doe je het liefste in je vrije tijd?
“Dat vrijwilligerswerk vind ik heel fijn en leuk om te doen. Maar ook een dag niets doen vind ik fijn hoor.”
Wat is je favoriete trekker en als je een trekker bezit welke is dat dan?
“Ik heb geen favoriete trekker. Als hij maar blaauw is, haha! Ik heb mijn dochters geleerd: trekkers zijn blauw en alle andere kleuren zijn voertuigen.”
Waar ben je trots op?
“Ik ben in ieder geval trots op Tjerk. Ik heb er wel respect voor wat hij de laatste jaren gedaan heeft met de zaak. In mijn tijd was het allemaal veel eenvoudiger om financieel dingen rond te krijgen. Nu is iedereen gelijk en moet je gewoon je papieren inleveren en aan de hand daarvan rolt er een bedrag uit. Verder ben ik natuurlijk trots op al m’n andere kinderen en op het bedrijf De Blaauw. Het blijft toch bijzonder dat jouw achternaam gekoppeld is aan een goedlopend bedrijf.”
