Valtra breidt haar T-serie uit met een nieuw topmodel dat uitsluitend leverbaar zal zijn met een powershifttransmissie – en voor het eerst met een 60km/u-optie. Ook aanwezig is natuurlijk de nieuwe SmartTouch-bedieningsarmleuning. We deden een veldtest met de sterke Fin.
Het nominaal vermogen is 220 pk, maar in transportboost schopt de T254 Versu het tot 271 pk. Daarbij weegt hij leeg nog geen 8 ton.
De T-tractorserie van Valtra is nu drie jaar op de markt, en dat behoorlijk succesvol. Op de belangrijkste Europese markten kon Valtra zijn marktaandeel namelijk consistent vergroten.
Klanten vonden hun weg naar de Finse zescilinders niet alleen door de techniek, maar ook door de moderne vormgeving. Die trekt ook nu nog steeds de aandacht, maar tot nu toe ontbrak er één ding aan de strakgelijnde Scandinaviërs: een moderne armleuningbediening.
Op de SIMA 2017 werd die eerst gepresenteerd voor de S-serie, een paar maanden later vervolgens ook voor de N- en T- series. Daarbij werd die Valtra T-serie meteen uitgebreid met een nieuw topmodel, de T254 Versu. En daarna op de Agritechnica volgde zelfs nog een optioneel (bijna-) 60km/u-pakket.
Het zicht rondom is zeer goed, de bestuurdersstoel is draaibaar naar links en rechts. Er zijn goede bergvakjes en een comfortabele bijrijdersstoel.
Valtra T-serie met dubbele boost
Met een cilinderinhoud van 7,4 liter behoort de 74AWF-zescilinder onder de kap van de T254 tot de grootste motoren in deze vermogensklasse.
De concurrentie gebruikt hier motoren van 6,1 tot 6,8 liter, dus minstens een halve liter minder. Dat hoeft niet per sé slechter te zijn, maar na jaren van downsizing zijn er behoorlijk wat klanten die gericht naar een iets grotere cilinderinhoud zoeken – hetzij vanwege het geluid, hetzij vanwege het gevoelsmatig elastischere karakter.
Met een cilinderinhoud van 7,4 liter behoort de 74AWF tot de grootste motoren in deze klasse. Toch zou het qua koppel en koppelstijging nog iets meer mogen zijn.
Wij genoten op het veld vooral rond de 1.500 toeren van het aangenaam krachtige motorgeluid, dat daar eerder aan een vrachtwagenmotor dan aan een tractor doet denken. Ook bij het schakelen naar een hogere versnellingsbakgroep, waarbij de motor na de lastonderbreking van onderuit weer naar hogere toerentallen klimt, bracht het volle geluid een ware glimlach op ons gezicht.
Maar terug naar de feiten: de Finse zescilinder heeft ook in de T254 een elektronisch geregelde wastegate-turbocompressor die al in het onderste toerengebied voor flinke vuldruk zorgt. Het nominale vermogen volgens ISO 14396 wordt door Valtra opgegeven als 162 kW (220 pk); bij toerentaldaling tot 1.900 tpm neemt dat toe tot 173 kW (235 pk).
Wie bekend is met de Valtra-modellen, zal opmerken dat deze waarden identiek zijn aan die van het voormalige topmodel van de T-serie, de T234. Echt meer vermogen krijgt de T254 namelijk door de twee boost-trappen.
Bij aftakaswerkzaamheden bij stilstand en bij transportwerk vanaf versnelling C1 (circa 7 km/u) komt de software voor boost 1 in actie, wat 184 kW (250 pk) oplevert. Boost 2 wordt vervolgens geactiveerd bij aftakaswerk vanaf 2,5 km/u en bij transportwerk vanaf versnelling D3 (circa 30 km/u), wat volgens Valtra 199 kW (271 pk) oplevert.
Tussen nominaal vermogen en het maximale boostvermogen zit 51 pk!
Wat goed is, is dat boost 1 ook wordt geactiveerd wanneer er meer dan 45 l/min aan hydraulisch vermogen wordt gevraagd. Met een cultivator met hydraulische tractieversterker aangekoppeld heb je dus bijvoorbeeld maximaal 250 pk tot je beschikking, ook als je langzamer dan 7 km/u rijdt (< versnelling C1).
Daarbij is de Valtra T254 qua vermogen-gewichtsverhouding nauwelijks te kloppen: bij een leeggewicht van maar 7,9 ton hoeft bij wegtransport elke pk niet meer dan 29 kilo voort te slepen!
En wie veel aftakasvermogen zoekt voor weilandwerk, moet ook zeker deze lichtgewicht in overweging nemen. Bij werkzaamheden met ploeg of cultivator moet je natuurlijk ballast toevoegen, zowel voor als achter.
Dankzij de lange wielbasis van drie meter en bandenmaten achter tot 710/60 R42 of 650/65 R42 krijg je het vermogen toch goed aan de grond.
Dankzij de lange wielbasis brengt de T254 zijn vermogen ondanks het zeer lage leeggewicht goed aan de grond.
Het maximale koppel bedraagt in beide boost-trappen precies 1.000 Nm (blijkbaar verschilt de vuldruk-curve en niet de maximale vuldruk), zonder boost is dat 930 Nm; alles bij 1.500 toeren. Daarmee zijn de waarden identiek aan die van de kleinere T234 Direct (zowel HiTech als Active) en liggen iets onder die van de rechtstreekse concurrentie.
Voor het toegenomen vermogen hoefde overigens noch het koelsysteem, noch de uitlaatgasreiniging te worden aangepast. De emissienorm Tier 4 final wordt gehaald met een DOC en SCR, dus zonder uitlaatgas- recirculatie en roetfilter.
De uitlaatgasreiniging is eenvoudig met DOC- en SCR-nabehandeling.
De voorste radiateurs zijn voor het schoonmaken enigszins op te klappen en de zijpanelen zijn omhoog te klappen. De T254 Versu heeft standaard een koelventilator met viscokoppeling.
Het olieverversingsinterval is een prima 600 bedrijfsuren, het luchtfilter zit boven de motor – kleinere personen zullen zich wat moeten uitrekken om erbij te komen.
Wat goed is: de wegdraaibare spatborden kunnen in uitgeklapte stand worden vastgezet, om beter tussen voorwielen en tank bij de motor te kunnen komen.
T254V van Valtra is niet traploos
Als je vanwege die gunstige vermogen-gewichtverhouding voor de T254V kiest, zul je het zonder de traploze Direct-transmissie moeten doen; de hydrostaat en Power Shuttle zouden daar op den duur aan hun technische limiet komen.
De krachtoverbrenging geschiedt daarom uitsluitend via de geautomatiseerde 20/20-powershifttransmissie met vier groepen van elk vijf powershifttrappen (plus twee optionele extra kruipgroepen) die Valtra zelf heeft ontwikkeld; deze transmissie kwam in 2009. Sindsdien is hij natuurlijk voortdurend doorontwikkeld en zijn de aanvankelijke kinderziekten snel opgelost.
De chauffeur heeft bij deze transmissie de keuze of hij de bak automatisch laat schakelen of zelf de groepen en powershifttrappen schakelt. Daarbij gaat het kiezen van de versnellingen nu met het nieuwe multifunctionele hendel.
Ongebruikelijk daarbij is echter dat de groepen met een druk op een knop worden geschakeld en de powershifttrappen met het naar voren (opschakelen) of naar achteren (terugschakelen) drukken van het hendel. Wij zouden het andersom logischer vinden, omdat je op het veld de powershifttrappen vaker moet schakelen dan de groepen en een druk op de knop gemakkelijker is.
Dat is ten dele een kwestie van voorkeur en gewenning, maar het zou ook kunnen dat deze keuze van Valtra te maken heeft met de overige functies van het multifunctionele hendel. Als je hem kort naar rechts duwt, wordt namelijk de cruise control geactiveerd. Duw je hem naar links, wordt die weer gedeactiveerd.
De snelheidsinstelling van de cruise control gebeurt met een scrollwieltje onderaan het multifunctionele hendel. In principe gebeurt het wisselen tussen rijmodi met een drukknop in de nieuwe bedieningsarmleuning.
De nieuwe bedieningsarmleuning is heel ergonomisch, maar de tuimelschakelaars voor de regelventielen zouden beter beschermd moeten zijn tegen onbedoelde bediening.
Uniek is de mogelijkheid om de rijsnelheid in de automatische modus net als bij een traploze transmissie met het multifunctionele hendel omhoog of omlaag bij te regelen – de transmissie schakelt dan alleen indien nodig de versnellingen of powershifttrappen.
We konden heel goed overweg met het multifunctionele hendel – alleen de indeling van de knoppen voor het schakelen van de groepen en powershifttrappen is voor ons onlogisch.
Er is natuurlijk ook een koppelingsfuctie via het rempedaal – dat is goed voor frontladerwerk of voor het stoppen bij kruisingen en verkeerslichten. Heel fijn is dat die functie zowel in de automatische als de handmatige modus actief is, zowel voor veld- en erfwerkzaamheden (alleen de powershifttrappen geautomatiseerd) als voor transportwerk (powershifttrappen en groepen vanaf groep B geautomatiseerd; van A naar B moet je handmatig schakelen).
Wanneer je het gaspedaal bij lastwisselingen helemaal intrapt, schakelt de transmissie per kick-down terug; dat werkt ook met het rijhendel.
Een wegrijhulp op hellingen is er ook, waarbij de trekker automatisch remt tot je het gaspedaal weer intrapt.
De schakelmomenten (boven- en ondergrens van het toerental) voor de automaat zijn in te stellen in het transmissiemenu op de terminal. Aangezien dit menu heel snel en gemakkelijk toegankelijk is, mis je een simpele draaiknop voor deze functie nauwelijks.
De kleine boordcomputer in het instrumentenpaneel aan het stuur heb je niet meer nodig.
Met de ploeg erachter reden we liever in de handmatige modus met de twee beschikbare toerentalinstellingen, omdat hier maar één of twee powershifttrappen hoeven te worden geschakeld en je als chauffeur toch beter kunt reageren op lastwisselingen dan de automaat. En wie handmatig rijdt, kan de toerentallen voor het schakelen specifieker kiezen en daardoor meer uit de motor halen.
Bij het transport met een Krampe-kipper erachter profiteerden we echter van de voordelen van de automaat. De powershifttrappen schakelen heel vloeiend, alleen van trap 1 naar 2 kon je een lichte ruk voelen. Dit is volgens Valtra echter een kwestie van calibratie.
Bij het schakelen van groepen is er een trekkracht-onderbreking, waarbij het motortoerental bij opschakelen omhoog gaat; dit gebeurt bij vrijwel alle geautomatiseerde schakeltransmissies.
De omkeerschakeling kan nu niet alleen worden geactiveerd door het shuttle-hendel links van het stuur (met geïntegreerde parkeerrem), maar ook door een tuimelschakelaar op het multifunctionele hendel.
Het shuttle-hendel activeert ook de parkeerrem.
De versnellingen voor vooruit- en achteruitrijden kun je in het menu instellen, net als de de agressiviteit van het omkeren van de rijrichting en de wegrijversnelling. Deze ingestelde waarden zijn bovendien op te slaan in een persoonlijk bestuurdersprofiel, heel handig!
In het hoofdwerkgebied tussen 6 en 17 km/u heb je overigens 10 versnellingen in de groepen A, B en C tot je beschikking – dat is genoeg.
Nieuw is een optionele topsnelheid van 57 km/u. Daarmee mag je natuurlijk nog steeds niet rijden op de snelweg of autowegen; de (krap) 60 km/u was volgens Valtra voornamelijk een wens van gemeentelijke klanten.
De T254V haalt 50 respectievelijk 53 km/u bij 1.850 toeren per minuut, 57 km/u bij 2.100 toeren. Daarbij ligt deze trekker zeer goed op de weg; de luchtgeveerde vooras met schuin geplaatste schokdempers slikt veel oneffenheden weg en de besturing is mooi direct. Daarbij rijdt de Valtra dankzij het typische kleine stuur heel ‘sportief’.
Het chassis en de luchtgeveerde vooras zijn identiek aan die van de kleinere modellen.
Optioneel veel volume voor de Valtra T-serie
Qua hydrauliek is de T254V identiek aan de andere T-modellen; Valtra maakt hier geen onderscheid in prestaties. Standaard is er een load-sensing-pomp met 115 l/min bij 200 bar, tegen meerprijs is 160 l/min of 200 l/min leverbaar. Daarmee zit de grote T254 Versu op het niveau van vaak duidelijk zwaardere concurrenten.
Daarbij zijn er achter zeven extra regelventielen leverbaar (voor maximaal vier, inclusief de fronthef), die op de terminal qua tijd en hoeveelheid zijn in te stellen.
Het wijzigen van de functietoewijzing van de regelventielen is dankzij de nieuwe terminal heel gemakkelijk: je tikt op het aanraakscherm gewoon op de knop of schakelaar waaraan je een functie wilt toewijzen en wijzigt vervolgens in het venster dat zich opent het betreffende regelventiel – klaar.
Dat gaat momenteel bij geen enkele andere trekker zo gemakkelijk.
Hef- en hydrauliekvermogen passen in deze vermogensklasse.
De maximale hefvermogens zijn net als voorheen up-to-date, met 9,5 ton achter en 5,1 ton voor (de fronthef is optioneel). Een positieregeling voor de fronthef is er af-fabriek echter niet. Ook zijn de drukknoppen van de externe bediening van de regelventielen te klein.
De knoppen voor de externe bediening van de regelventielen (rechts) zijn te klein.
Verder is een afneembare oliehoeveelheid van 43 à 47 liter niet royaal; Valtra kan echter een extra tank leveren via het Unlimited-programma.
De optionele fronthef (zonder positieregeling) tilt 5,1 ton, dat is fors.
Valtra T-serie is super-intuïtief
Over de nieuwe terminal in de Smart Touch-bedieningsarmleuning niets dan lof.
Met een beelddiagonaal van 9 inch (23 centimeter) heeft hij weliswaar niet het grootste beeldscherm op de markt, maar voor de meeste toepassingen is dit formaat voldoende. Zelfs het stuursysteem en ISOBUS-apparaten, plus functies als Section Control en de deel-oppervakspecifieke regeling van uitstrooihoeveelheden zijn naast elkaar in beeld te brengen en in de gaten te houden.
De 9 inch grote touch-terminal is weliswaar niet de grootste op de markt, maar wel het meest intuïtieve en een voorbeeld voor de rest. Zowel ISOBUS als het stuursysteem passen er ook op.
Dankzij de intense kleuren en het contrastrijke beeld ziet de weergave er heel mooi uit, hoewel het schermoppervlak soms spiegelt. De terminal is echter in alle richtingen qua hoek te verstellen.
Het eigenlijke highlight is de werkelijk uiterst intuïtieve bediening van de terminal. De grote, duidelijke weergaves zijn voorbeeldig (onder andere het tractorsilhouet van voren en van achteren, toerentalschaal, het silhouet van de bedieningsarmleuning enzovoorts), net als de ‘vlakke’ menustructuur – na hooguit twee menuniveaus ben je daar waar je zijn wilt.
Daarbij zijn de activeringsvlakken mooi groot, zodat je ze met je vinger makkelijk raakt. We hebben werkelijk nog nooit functies zo snel ingesteld gekregen als hier.
Dankzij de uitstekende afbeeldingen en grote activeringsvlakken zijn alle functies snel en gemakkelijk te vinden en ook aan te passen.
Als extra is er rechts een draaiknop, die echter geen ‘enter’-functie heeft; daarvoor moet je apart op de OK-knop in de rechter knoppenrij drukken. Dat voorkomt het per ongeluk OK geven tijdens draaien aan de knop op een hobbelige ondergrond.
Als optie levert Valtra luchtvering voor de cabine.
Dit viel ons nog op bij de T-serie van Valtra
- Als optie is er een rij-aftakas.
- De dieseltank is met 380 liter vrij klein.
- Voor de cabine is er optioneel luchtvering. Bovendien is een achteruitrijinrichting leverbaar. De bestuurdersstoel is naar links een volle 180 graden draaibaar, naar rechts 30 graden.
In de dieseltank past 380 liter, in de AdBlue-tank 30 liter.
Technische gegevens Valtra T-serie
Motor: AGCO Power 74AFW, zescilinder, cilinderinhoud 7,4 l; 162 kW (220 pk) bij 2.100 tpm; met boost 1 tot 184 kW (250 pk), met boost 2 tot 199 kW (271 pk); max. vermogen bij toerentaldaling 173 kW (235 pk); max. koppel 930 resp. 1.000 Nm; dieseltankinhoud 380 l, AdBlue-tank 30 l; Tier 4 final met DOC + SCR.
Transmissie & aftakassen: 4 versnellingen met elk 5 powershifttrappen, automatisch of handmatig te rijden, topsnelheid 57 km/u; 2- of 3-voudige aftakas, optioneel rij-aftakas.
Hefinstallatie & hydrauliek: hefkracht achter 9,5 t, voor 5,1 t; 115 l/min (optioneel 160 of 200 l/min), max. 7x dubbelwerkende aansluitingen achter en 4x dw voor (incl. fronthef).
Alle aansluitingen gebeuren aan de linkerklant en zijn genummerd, mooi.
Gewichten & afmetingen: wielbasis 2,995 m, min. draaicirkel 10,50 m; leeggewicht met volle tank 7,9 t, max. toelaatbaar totaalbewicht 13,5 t.
Achter de stoel is er veel ruimte, bijvoorbeeld voor de optionele achteruitrijinrichting.
Onze conclusie over deze Valtra T-serie tractor
Met de T254 Versu zet Valtra de lichtste tractor in deze vermogensklasse op de wielen. Zodoende zijn de maximaal 271 pk’s onder de kap goed te merken, zowel op het veld als op de weg.
Deze Finse tractor is daarmee een zeer sterke allrounder die uitstekend past op weilanden, maar ook in voertuigparken van loonwerkbedrijven met een groot aandeel transport en voor zware bodembewerkingswerktuigen.
Instappen gaat veilig via de brede deur.
Als de T254 voldoende ballast heeft, brengt hij dankzij zijn lange wielbasis en de juiste banden de pk’s ook goed aan de grond.
Als transmissie is er alleen een powershiftvariant; wel in drie uitvoeringen. Deze transmissie vraagt iets meer inzet en meedenken van de bestuurder dan een CVT-transmissie.
+ Zeer laag leeggewicht, groot laadvermogen
+ Zeer intuïtieve bediening van de terminal
+ Zeer goede tractie
+ Optioneel achteruitrijinrichting leverbaar
– Geen positieregeling voor de fronthef
– Kleine dieseltank
Het dashboard aan het stuur spiegelt iets te veel.