In het voorjaar van 2018 leverde McCormick de eerste grote X8-tractoren aan de dealers en klanten uit. We hadden de gelegenheid om het topmodel van de drie X8-modellen uitgebreid te testen op het veld.
Soms moet je gewoon geduld hebben. Van de X8 van McCormick wilden we eigenlijk een jaar geleden al een rij-indruk publiceren, maar vertragingen in de levering verhinderden dat telkens weer. En gewoon op een open dag een paar foto’s schieten en daarvan met een paar gegevens uit de folder een rij-indruk in elkaar knutselen is niet onze stijl.
Het wachten heeft echter geloond, want in deze praktijktest met de X8.680 vielen ons een aantal dingen op, in zowel positieve als negatieve zin. Dingen die niet aan het licht komen door het lezen van de folder of het bekijken van een tractor op een open dag of beurs.
Drie modellen tot 310 pk
Bij de X8 maakt de (tegenwoordig) Italiaanse fabrikant gebruik van bekende en bewezen componenten.
Van goede smaak getuigt daarbij de keuze van de motor: de 6,7 liter grote FTP NEF 67 zit ook in de Case IH Optum/New Holland T7HD/Steyr Terrus en staat enerzijds bekend als krachtig en koppelsterk, en anderzijds ook als zuinig.
In een versie met iets minder vermogen en met bijvoorbeeld een kleinere turbo doet de zescilinder al jaren trouwe dienst in de X7-tractoren, naast een aantal trekkers van concurrenten zoals Claas of CNH.
De drie X8-modellen leveren volgens ECE-R120-norm variërend van 190 kW (258 pk) tot 221 kW (301 pk) bij 2.100 toeren. Bij toerentaldaling wordt nog 4 tot 11 kW extra gemobiliseerd, zodat de maximale vermogens bij 1.900 toeren op 194 kW (264 pk) tot 228 kW (310 pk) liggen. Een boost bij transport- of PTO-werk of geactiveerde hydrauliek is er niet.
Met maximale koppels van 1.132 tot 1.282 Nm bij 1.500 respectievelijk 1.400 toeren en 38, 32 en 28 procent koppelstijging (X8.660, X8.670 en X8.680) presteren de door een VTG-turbo (variabele turbinegeometrie) geblazen motoren op papier heel goed.
Hoe schoon is de McCormick X8?
De uitlaatgasnorm Tier 4 final wordt gehaald door een combinatie van SCR-kat (Selective Catalytic Reduction) en een DOC (Diesel Oxidation Catalyst). Verder is er een motorrem voorhanden die er niet alleen voor zorgt dat de motor sneller opwarmt, maar met een pedaal ook actief is te gebruiken om af te remmen.
De dieseltankinhoud is een goede 550 liter, de AdBlue-tank is 70 liter groot.
Vanwege de relatief eenvoudige uitlaatgasreiniging moet je bij de NEF 67 rekening houden met een AdBlue-verbruik van ongeveer 10 tot 12 procent van het dieselverbruik. Daar staat tegenover dat de zescilinder volgens onze ervaring niet veel diesel verstookt.
Voor onderhoud is de motorkap eendelig opklapbaar. Wie reparaties moet uitvoeren, moet dan eventueel nog twee zijpanelen demonteren. Het radiateurpakket is voor het schoonmaken op te klappen – da’s goed. Een omkeerventilator is er af-fabriek echter niet, ook niet als optie. En om het luchtfilter boven de motor te bereiken kost ook langere chauffeurs al moeite.
Aandrijflijn van ZF op de McCormick X8
Bij de vermogensgesplitste traploze transmissie grepen de McCormick-constructeurs terug op Duitse techniek. De Terramatic TMT 32 van ZF, die ook te vinden is in de Serie 9 TTV van Deutz-Fahr, werkt met vier automatisch geschakelde snelheidsbereiken.
McCormick gebruikt deze echter zonder actieve stilstandsregeling – na het inschakelen van de rijrichting rolt de tractor (net als bij een auto met automatische versnellingsbak) zonder gas te geven al een beetje aan. Bij het rangeren is dat handig, maar je moet er wel een beetje aan wennen.
Vooruit kan er maximaal 50 km/u worden gehaald, bij achteruit rijden maximaal 30 km/u.
Net als bij de X7 VT-Drive kun je vier ‘virtuele’ snelheidsbereiken instellen, waarin de gevoeligheid van het gaspedaal respectievelijk het rijhendel zich automatisch aanpast. Dat betekent: hoe lager de ingevoerde maximale snelheid, hoe preciezer het gaspedaal en rijhendel te bedienen zijn.De omschakeling van deze virtuele snelheidsbereiken kan tijdens het rijden met een drukknop op het rijhendel respectievelijk multifunctionele hendel (bij het tegelijkertijd indrukken van de activeringsknop aan de achterzijde).
In principe werkt de transmissie altijd in de automatische modus, waarbij de bestuurder met een Eco/Power-draaiknop (die helaas onder de armsteun verstopt zit en daardoor tijdens het rijden omslachtig is te bereiken) kan instellen hoe ver de motor mag worden afgewurgd voordat de transmissie de overbrenging aanpast.
Zet je het elektronische handgas een klein beetje uit het stationair toerental naar voren, dan springt de software in de handmatige modus. En als je de aftakas activeert, dan wordt bijpassend de aftakas-modus actief.
Cruise Control
Ook lijkt de bediening op die van de X7 VT-Drive: er zijn twee cruise controls voor elke rijrichting – cruise control 1 is te gebruiken in de virtuele snelheidsbereiken 1, 2 en 3; cruise control 2 in het virtuele snelheidsbereik 4. Ze kunnen met een druk op een knop op het multifunctionele hendel worden opgeslagen (meer dan drie seconden ingedrukt houden) en opgeroepen (kort drukken).
Door het bewegen van van het rijhendel en door de +/- knoppen is het aanpassen van de ingestelde snelheid mogelijk.
De omkeerschakeling is op de terminal van zacht naar hard in te stellen, en door het omzetten van het kleine shuttle-hendel links van het stuur of door het bedienen van de drukknop op het rijhendel (bij gelijktijdig indrukken van de activeringsknop op de achterzijde) in gang te zetten.
De snelheid van 50 km/u kan overigens bij een lage 1.600 toeren worden gehaald, 40 km/u zelfs bij slechts 1.300 toeren (beide waarden zonder last). En voor bergaf rijden met aanhangers is de overbrenging vast te zetten (Freeze-functie) – ook dat kennen we al van de X7 VT-Drive.
Middengewicht met groot laadvermogen
Terwijl de achteras samen met de transmissie van ZF komt, blijft McCormick bij de verende vooras Carraro trouw als toeleverancier.
De 20.55S is precies tot maximaal 310 pk motorvermogen geconstrueerd en werkt met een doorlopende starre as die aan beide zijden verend is opgehangen. Daardoor is de hoeveelheid onderhoud beperkt: er zijn maar drie smeernippels af te werken.
Het rij- comfort is zeer goed, ook al is het dan ietsje minder dan bij de Carraro SI-assen met de multilink-constructie, die wel duidelijk slijtage- en onderhoudsgevoeliger is.
Met een opgegeven leeggewicht van 10,8 ton behoren de X8-modellen tot de middelzware tractoren in hun klasse. Ze zijn zwaar genoeg voor veldwerkzaamheden, maar niet te zwaar om in transportwerk efficiënt te zijn. Bij een toelaatbaar totaalgewicht van 16 ton blijft er ongeveer 5,2 ton aan laadvermogen over – dat is oké. De wendbaarheid ligt grofweg op het klasseniveau, en past bij de wielbasis van precies drie meter en de bandenmaten tot aan 900/60 R42 achter en 650/60 R34 voor.
De McCormick X8 heeft sterke hefinstallaties
Ook wat betreft het hefvermogen en de hydrauliek ligt de X8 op passend klasseniveau. De Cat. III/IV N-achterhef tilt volgens McCormick maximaal 12 ton, bij de Cat. III-fronthef is het een prima 5 ton.
Een positieregeling voor de (volledig geïntegreerde) fronthef is er helaas niet, ook niet als optie, maar de fronthef is dan wel weer standaard aanwezig. Het enige wat we misten, is een 1.000E frontaftakas (die tot nu te overigens ook maar weinig concurrenten leveren); wel leverbaar is een 1.000-versie, die McCormick betrekt van Zuidberg. Een automatische inschakeling voor de fronthef was op onze testtractor echter nog niet mogelijk, maar het ging hier nog om een zogeheten nulserie- exemplaar uit 2017.
Achter zijn er standaard drie aftakas-toerentallen (1.000/1.000E/ 540E); ook dat past in deze vermogensklasse. De hydrauliek werkt met een gescheiden circuit en levert standaard 157 l/min, waarbij er maximaal 90 liter afneembaar is. Op aanvraag kan een grotere pomp met een opbrengst van 216 l/min worden geleverd.
Regelventielen
Bij de regelventielen zet McCormick groot in: achter zijn er maximaal zes dubbelwerkende aansluitingen leverbaar, voor maximaal drie (inclusief de fronthef) en in het midden nog twee. Alle regelcircuits op circuit 1 na hebben een tijd- en hoeveelheidsregeling.
Minpunt: de aansluitingen aan de achterzijde zijn noch genummerd, noch met kleuren gemarkeerd. Dit is volgens McCormick bewust zo gedaan, omdat kleurverschillen van de regelcircuits tot irritatie zouden kunnen leiden bij het omprogrammeren van de instellingen in de armleuning en het multifunctionele hendel.
Dat de externe bediening vast is toegewezen aan regelcircuit nummer 3, daar kunnen we mee leven. Wat heel mooi is: het aanloopgedrag is voor elk regelcircuit apart in te stellen en op te slaan. Een voorbereiding voor PowerBeyond is overigens standaard aanwezig; de aansluitingen plus leiding kunnen door de dealer worden gemonteerd.
Jammer is dat er op het multifunctionele hendel slechts voor één regelcircuit bediening past – hier zou een wisselknop voor twee circuits fijn zijn. Dat er met het multifunctionele hendel ook geen duurfunctie kan worden geactiveerd, is daarentegen geen probleem – dergelijke functies zet je als bestuurder in de praktijk op de ‘hogere’ circuits.
De andere regelventielen worden bediend met tuimelschakelaars en joystick op de armleuning, en zijn verregaand vrij te configureren. Wat heel mooi is: er zijn verschillende bestuurder- of werktuigprofielen in te stellen en op te roepen met de bijbehorende hydrauliekinstellingen (tijd, hoeveelheid, aanloopgedrag).
Opgeruimde cabine in de X8 van McCormick
Bij de cabine zagen we iets meer ruimte voor verbetering – maar eerst de pluspunten. Hij is opgeruimd, overzichtelijk en geeft goede opbergmogelijkheden.
Daarnaast geeft hij dankzij de vierstijls-constructie een zeer goed zicht rondom. De automatische airconditioning werkt goed, maar er zouden wat meer uitstroomopeningen mogen zijn (ook voor de verwarming).
Goed is dat dankzij de verkleinde spatbordconsole de bestuurdersstoel nu iets verder naar rechts is te draaien.
De semi-actieve cabinevering met twee veerpunten aan de achterzijde werkt zeer goed; middels versnellingssensoren wordt het platform ook bij sterke acceleratie en hard remmen goed vlak gehouden. In de toekomst zal de gevoeligheid van het veersysteem op de terminal instelbaar worden, zodat het aan je persoonlijke voorkeur kan worden aangepast.
Nu dan onze kritiekpunten
De trap is erg steil en smal, wat het opstappen en vooral het afstappen bemoeilijkt. Ook het gaspedaal staat te steil, waardoor gevoelig gas geven lastig is en je rechtervoet snel vermoeid raakt.
Voor de bijrijder missen we (net als bij een aantal concurrenten) een handgreep en het geluidsniveau in de cabine vonden we nog relatief hoog. Hier heeft McCormick nog wat huiswerk te doen.
De afwerking is in zijn geheel oké, maar door het vele harde plastic krijg je niet bepaald een premium-gevoel. Ook kunnen de lichtgekleurde materialen snel vuil worden.
Bij de bediening gebruikt McCormick de bekende, 12 inch grote touch-terminal, die echter ook alléén maar via het aanraakscherm is te bedienen en geen directe knoppen heeft, wat tijdens het rijden moeilijk is. De afleesbaarheid is ook bij invallend zonlicht redelijk, hoewel het beeldscherm wel sterk spiegelt. De menu’s hebben echter te weinig kleuronderscheid en de weergaven zijn deels te klein en met te dunne letters en cijfers.
Tijdens het rijden met het onvermijdelijke schudden is het daardoor moeilijk om gegevens te herkennen en af te lezen. Wat ook jammer is: net als voorheen is het (door TopCon geleverde) stuursysteem niet in de terminal te integreren. Je hebt nog steeds een tweede beeldscherm nodig, hoewel de terminal eigenlijk genoeg ruimte zou bieden.
Meer wetenswaardigheden
- Het tijd- en afstandafhankelijk te programmeren kopakkermanagement is op moment van schrijven nog niet op de X8 geactiveerd, maar dat zou snel moeten komen.
- Optioneel is er met EasySteer een snelstuur-overbrenging die in te stellen is op de terminal. Deze wordt geactiveerd met een drukknop op de bedieningsarmleuning.
- ISOBUS II en III zijn standaard aanwezig, inclusief aansluiting aan de achterzijde. Tegen meerprijs levert McCormick een tweede aansluiting op de fronthef.
Technische gegevens McCormick X8
Motor: FPT NEF 67-zescilinder-lijnmotor; cilinderinhoud 6,7 l; nom. vermogen 221 kW (301 pk) bij 2.100 tpm; max. vermogen 228 kW (310 pk) bij 1.900 tpm (ECE-R120); max. koppel 1.282 Nm bij 1.400 tpm; koppelstijging 28%; Tier 4 final met DOC + SCR-kat; dieseltank 550 l, AdBlue-tank 70 l.
Transmissie & aftakassen: ZF TMT 32, CVT; 4 automatisch geschakelde snelheidsbereiken, 4 virtuele snelheidsbereiken, 3 rijmodi, 50 km/u bij 1.600 tpm, 40 km/u bij 1.300 tpm; drievoudige aftakas achter (1.000/1.000E/540E) & frontaftakas (1.000), elektrohydraulisch geschakeld en met drukknoppen geselecteerd.
Hefinstallatie & hydrauliek: achterhef Cat. III/IV N met max. 12 t hefkracht; fronthef Cat. III met max. 5 t hefkracht standaard; 157 l/min bij 210 bar, optioneel 216 l/min; max. aantal regelventielen 6/2/2 (achter/voor/midden); tijd- en hoeveelheidsregeling + instelbaar aanloopgedrag; regelcircuit 1 zonder duurfunctie; PowerBeyond-voor-bereiding.
Gewichten & afmetingen: Leeggewicht 10.800 kg, max. toelaatbaar totaalgewicht 16.000 kg; wielbasis 3.000 mm.
Onze conclusie over de McCormick X8
Dankzij de goede genen van FPT en ZF is de X8 VT-Drive van McCormick een interessant alternatief in de 300pk-klasse. De motor staat bekend als krachtig, zuinig en duurzaam, en iets soortgelijks geldt voor de CVT-transmissie van ZF.
Ook de specificaties van de hefinstallaties en de hydrauliek mogen gezien worden. Verder bieden de X8’s standaard ISOBUS en documentatie, maar geen telemetrie en diagnose op afstand.
Het van TopCon betrokken GPS-stuursysteem heeft helaas een eigen terminal nodig.
De standaard aanwezige 12 inch grote terminal is alleen via het aanraakscherm te bedienen en zou wat beter afleesbaar mogen zijn. Enige aanleiding tot kritiek is er wat ons betreft met name aan en in de cabine, en bij een paar punten van de bediening.
+ Sterke, zuinige motor
+ CVT-transmissie met verlaagd transporttoerental
+ Zeer grote hefkracht
+ Semi-actieve cabinevering
– Steile trap naar de cabine (wordt verbeterd)
– Stuursysteem alleen met tweede terminal