Is de massastroom en het droge massapercentage tijdens het hakselen bekend, dan kunnen de snijlengtes optimaal ingesteld, en het kuilmiddel nauwkeurig gedoseerd worden. Die mogelijkheid biedt Claas nu voor de nieuwe hakselaars optioneel aan. De voordelen van deze techniek hebben we in een praktijktest ervaren.
Sinds 1994 hoort Burkerdorf bij Frauenstein in Mittelsachsen. De daar in 1991 opgerichte agrarische maatschap “Burgberg” bewerkt er 1.800 ha akker- en 700 ha grasland. Op het melkveegedeelte worden 1.100 koeien gehouden, plus een zelfde aantal dieren voor de fok. Op een zusterbedrijf wordt er op een aanvullend weidegebied nog een 500 koeien gehouden.
Het grote stuk grasland hangt samen met de hellingen tussen de 450-650 m. “Dat resulteert er in dat we doorgaans voldoende water hebben, zo’n 900 mm op jaarbasis, maar het vermindert de opbrengst door de kortere oogstperiode en de armere grond.” vertelt Dr. Gunter Martin, de assistent van de bedrijfsleider.
“Het weideland kunnen we 3-4 keer maaien, dat resulteert in ongeveer 300 ha silomais voor de runderen. Met 350 dt.ha hadden we vorig jaar voor ons doen een goede silomais oogst. Het was voorspelbaar dat daarvan tot de nieuwe oogst wat overblijft, dus voor dit jaar hebben we 270 ha. ingezaaid. Met een halvering van de opbrengst in het voorjaar hadden we echter geen rekening gehouden.
Als de zaak zo doorgaat als we nu berekend hebben, dan kan het gebeuren dat we extra mais moeten inkopen. Dat weten we pas als de kuilmonsters bekend zijn.
De twee biogasinstallaties van 385- en 230 kW zullen de komende 12 maanden gevoed worden met gier, mest, restmateriaal en minderwaardige akkerbouwproducten. Het warmte winningsconcept van de installaties vereist geen 100% belasting, dus er kan ingevoerd worden wat beschikbaar is.
Uitwisselen van ervaringen over de NIR sensor op de nieuwe Jaguar 950 van de coöperatie, tussen Georg Döring van het Claas productmanagement en Dr. Gunter Marin van de landbouw coöperatie “Burgberg” in Burkerdorf en Mario Weichert van het LTZ Chemnits (v.l.n.r.)
Een test met een demo versie model
Voor 2013 stond er een nieuwe hakselaar op het programma. In de buurt van het bedrijf zit sinds 2004 een van de steunpunten van het Landtechnikzentrums Chemnits GmbH (LTZ). Het zwaartepunt daarvan ligt op de akkerbewerkingsmachines van Claas. “De aangekondigde NIR sensortechnologie interesseerde ons” meldt Gunter Martin.
De Super Service van de LTZ had aangegeven dat het weer een hakselaar uit Harsewinkel is geworden. Om de zaak uit te testen werd ons een compleet elektronica en sensorpakket voor de nieuwe Jaguar met 516 uit de demoversie aangeboden.
“We hebben daar hoge verwachtingen van omdat tijdens het hakselen de snijlengtes te veranderen zijn naar gelang de hoeveelheid droge delen en bij het gebruik van het kuilmiddel deze waarde, samen met de actuele doorvoerhoeveelheid te doseren is. Want de voederkwaliteit voor de dieren moet gegarandeerd zijn. Nu zijn we erg benieuwd naar de kwaliteit van de eerste silages met de TM afhankelijke haksellengte verstelling”.
Droge partijen worden kort gehakseld, omdat ze moeilijker te verdichten zijn.
Op de Agritechnica werden onlangs de nieuwe hakselaars van Claas officieel voorgesteld. Vier 800’er met Tier IV motoren van 408-585 pk en vier 900’ers met Tier IV motoren van 462-626 pk plus twee 900’s uit het ongereguleerde vermogensbereik met 775- en 884 pk.
Ze hebben ondermeer nieuwe cabines, verbeterde Cebis terminals, een modus voor het hakselen langs nog staand gewas, variabele blowersnelheden en nieuwe kuilmiddeldoseringen inclusief een microdosering.
Sensoren op de Claas
Georg Döring van Claas productmanagement legt de nieuwe elektronica- en sensortechniek uit van de hakselaar die vanaf 2014 beschikbaar is. Alle nieuwe 900’er modellen kunnen uitgerust worden met een NIR sensor voor de bepaling van de hoeveelheid droge massa.
Deze sensoren kunnen in de toekomst ook de percentages zetmeel, suiker, onbewerkte proteïne, ruwe vezels en ruw vet en ruwe as meten. De tot nu toe verkochte 900’ers kunnen ook van NIR sensoren voorzien worden. Alleen kan bij de oudere modellen slechts de droge massameter geïnstalleerd worden. Alle nieuwe 800 modellen kunnen met de sensor besteld of geüpdatet worden.
In de toekomst kunnen ze ook van de aanvullende sensoriek voorzien worden. Bij de 800 reeks is daarbij de kanttekening dat ze niet van de automatische snijlengte verstelling voorzien kunnen worden, maar een zesvoudig schakelschema hebben, waar de berijder voor moet uitstappen.
Voor het in kaart brengen van de opbrengst en dosering van het kuilmiddel gaan ze gelijk op met de 900 lijn. De sensor zit vloeiend in lijn met de bovenste beplating in de bocht van de lospijp.
De NIR sensor: Het saffierglas van de sensor is in het bovenstuk van de lospijp vloeiend in het materiaal gemonteerd. Het product stroomt zo optimaal controleerbaar en ongehinderd voorbij.
Zo gaat het materiaal altijd optimaal langs het slijtvaste saffierglas terwijl de materiaaldoorstroom niet gehinderd wordt. De hakselaars met sensor zijn te herkennen aan de vlakke afdekplaat over de sensor. De elektronica zit apart ondergebracht aan de achterwand van de cabine.
Per seconde wordt het gewas, via een glasvezel naar de sensorkop geleide controlespectrum, 20 maal geanalyseerd. Uit die gegevens bepaalt het systeem de kwaliteitsdata van het gewas.
De controle op de resultaten van het sensoronderzoek worden binnenkort door het onderzoekscentrum van de DLG geleverd.
De gereflecteerde hoeveelheid licht is afhankelijk van het wateraandeel van het gewas. Daaruit berekent de boordcomputer het vochtgehalte en naargelang de voorselectie van de berijder optimaliseert de traploze snijlengte automaat de lengte van het haksel.
Wie stelde er bij de ‘oude’ hakselaars eigenlijk die lengte in? En aan de hand van welke informatie?
De vochtmeter verbetert ook de nauwkeurigheid van de doorvoer bepaling met de Quantimeter. Op moderne techniek moet je rekenen.
De voordelen van de NIR sensor vat Gunter Martin zo samen: “Daarmee weten we al direct na de oogst veel sneller en nauwkeuriger welke hoeveelheden met welk deel aan droge stofpercentage in de silo’s zijn terecht gekomen. Bovendien geven de data over de oogstmassa, vochtigheid van het gewas, dieselverbruik en gebruikte hoeveelheid kuilmiddel nieuwe informatie. Die maken het dan weer mogelijk grasland en akkervoerland deels oppervlak-gerichter te bewerken”.
Voor de toekomst kan de jonge ondernemer zich ook nog een regeling van de snijhoogte bij mais naargelang het aandeel vervuiling voorstellen om zo min mogelijk aarde mee te nemen in de silo.
“Als we nieuwe machines kopen en we daar aanvullende sensortechniek bij willen, dan moeten we dat naar de leden van onze coöperatie hard kunnen maken. Dat is in onze situatie minder makkelijk dan bij onze collega’s die alleen op vlakke akkers met een hogere opbrengst werken. Maar bij de NIR sensor zien we de potentie dat hij zich terug betaalt door beter- en veiliger kuilvoeder.”