In Nederland worden inmiddels ook trekkers en rupstrekkers van meer dan 400 pk verkocht. Maar nog steeds is de overstap van gewone trekker naar rupstrekker voor veel aspirant kopers een hindernis. Daarom waren we in deze test nieuwsgierig naar de ervaringen van rijders die niet eerder op rupsen hebben gereden.
Bodemsparend werken, dat is de trend. Dat moet dan samengaan met de steeds grotere tractie die onze machines op de bodem overbrengen. Daarom werden er ook op de Agritechnica van 2017 nieuwe rupsoplossingen voor standaardtrekkers getoond. Intussen gebeurt dat zelfs al ‘af fabriek’.
De verwachtingen zijn hooggespannen, maar of de kopers zich laten overtuigen, dat is nog afwachten. Het overgrote deel van de potentiële rupsvoertuigkopers zal het waarschijnlijk bij de vertrouwde rupsvoertuigen houden.
Voor deze test hebben we de zwaarste uit de nieuwe serie van Challenger, de MT 700 E, gekozen. Dat is alweer de derde generatie MT 700 met AGCO Power motoren.
Krachtige motor op de Challenger
Met de introductie op de Agritechnica van 2013, van de MT 700 E serie evolueerde de zescilinder naar een 7 cilinder met een cilinderinhoud van 9,8 liter. De krachtbron is nu, met SCR en AdBlue, conform de Tier 4 final eisen. De kracht die de motor levert is enorm. Twee achter elkaar geschakelde turbo’s leveren daarbij ook bij de laagste toeren een erg hoog koppel.
De powershiftbak is een getuige van de Amerikaanse roots van de Challenger. De 16 versnellingen voor uit en de vier versnellingen achter uit worden met toetsen aan de rij-stick bediend. De versnellingsindicator zit daarbij in het instrumentenpaneel. De wegrij-versnelling is naar keuze. De overbrengingsverhoudingen van de transmissie zijn goed. Alleen de stap tussen de 10-12 km/u hebben we als te groot ervaren.
De Challenger MT 775E aan het werk
We gebruikten onze test machine bijna uitsluitend voor een 4,6 meter brede mulchzaaicultivator op een akker met tarwestoppels. Zoals we al eerder uitgebreid beschreven in de machinetest van de Köckerling Vector waren de bodemomstandigheden in ons testgebied door maandenlange droogte heel… ‘uitdagend’. Om de slijtage aan het materiaal enigszins beperkt te houden hebben we tijdens het werk niet sneller gereden dan een kilometer of 10 per uur.
Daarbij had de rupstrekker makkelijk sneller gekund. Onder normale omstandigheden hadden we daarbij gekozen voor de 6,2 meter variant van de Vector. In grote lijnen bedroeg de motorbelasting 65%.
Op veel akkers kon er met toerentallen tussen de 1.300-1.400 tpm zuinig gereden worden. Naar aanleiding van onze ervaringen concluderen we dat een rupsvoertuig zo’n 5% minder verbruikt dan een standaard trekker.
Zuinig qua verbruik
Ondanks de zware bodemomstandigheden zaten we altijd duidelijk onder een verbruik van 9 liter per hectare. Daarbij hadden we op de meeste slagen maximaal 5% slip. Dat is natuurlijk ook een waarde die zich bij de prestaties per uur per hectare en het brandstofverbruik positief meewerkt.
De tracks van 762 mm breed spelen hier een grote rol. Ze zorgen voor een ‘voetafdruk’ van 3,7 m2. De twee differentiaal gestuurde tracks zijn kenmerkend voor de Challenger. Elk van de rupsen kan als apart onderdeel gezien worden. Dat vergemakkelijkt onderhoud en reparatie. Omdat de MT 700 E van steekassen is voorzien kan hij ook eenvoudig van spoorbreedte veranderd worden. Er zijn ook tracks met andere breedtes beschikbaar.
Het belangrijkste deel van het verhaal zit hem in het grote aandrijfwiel, dat de kracht overbrengt naar het geleidewiel dat samen met de gepaarde kleine middelste wielen de rupsen geleid. Daarbij wordt ook voor de aanpassing aan de bodemcontouren gezorgd. Een horizontaal gemonteerde hydraulische cilinder zorgt er voor dat de tracks op spanning blijven.
Tweedehands Challengers vind je op Agri Trader (klik hier)
Handig qua service en onderhoud
Wat ons goed beviel was dat er blijkbaar is nagedacht over het bereikbaar houden en controleren van onderhoudspunten. Zo is het oliepeil van de middelste rollen met een peilglas te controleren. Maar voor de binnenliggende rollen moet je dan toch weer onder de machine kruipen.
Bij de laatste updates werd het rupsstel ook qua comfort verbeterd. Want het grote contactvlak met de ondergrond zorgt natuurlijk ook voor veel contact met bodem oneffenheden. Door twee zogenaamde ‘marsh-mellow’ dempers, (dat wil zeggen, met weefsel ommantelde rubber dempers) worden stoten aan de voor tussen de rupsbanden dwarsgeplaatste centrale drager aanzienlijk verminderd. Een beweegbare koppelstang, die de centrale drager verbindt met het frame zorgt bovendien voor een zekere onafhankelijkheid in de aanpassing van de afzonderlijke rupsen aan het terrein.
De voorste paren kleine looprollen zijn pendelend opgehangen, het derde, achterste heeft een rubber demper. Bij het passeren van rijsporen of het rijden over stenen kan de rupsband zo de bodemcontouren volgen zonder dat elke beweging op het chassis wordt overgedragen.
Het nieuwe comfortconcept werkt verbazend goed. De MT 775 E is er, ook op hogere snelheid, goed mee te rijden op de akker en de weg. Maar rupsvoertuigen gaan per definitie het liefst rechtdoor. Stuurreacties zijn voor de bestuurder veel duidelijker voelbaar dan in een standaard tractor.
Voor de beginnende rupsridder is dat afwijkende stuurgedrag de grootste verrassing. Kleine stuurbewegingen hebben grote gevolgen!
Doorgaans volstaat het om bij 180° draaien aan de kopakker de ellenbogen op de armsteunen te laten liggen.
In ons geval hebben we de cultivator in driepunt op de onderste hef gereden. Daarbij moet er dan erg opgelet worden dat het werktuig voor grotere stuurbewegingen gelift is om beschadigingen te voorkomen.
GPS of GPS?
Het op onze testmachine aanwezige Auto-Guide 3000 GPS-systeem werkt in zijn basisuitvoering met de normaal gangbare satellietsystemen. Met de optionele RTK insteekmodule konden we hoogst nauwkeurig rijden. Alleen aan het begin van het werk duurde het een paar minuten voordat het systeem alle datapakketten RTK klaar had.
De GPS lijnen wordt zichtbaar gemaakt en bediend in een aparte touch screen monitor. Wie zonder veel werk direct aan de slag wil, moet alleen de werkunit starten, de soort van veldlijn kiezen – bij ons was dat een simpele A/B lijn – om direct aan het werk te kunnen. Maar zeker bij terugkerende slagen is het zinnig de akkergrenzen verstandig in te stellen. De verzamelde data worden dan in een profiel opgeslagen en zijn zo later eenvoudig opnieuw op te roepen of te hergebruiken. Bij het hergebruiken van een veld kunnen hindernissen of te vermijden stukken eenvoudig toegevoegd worden.
Bij een latere terugkeer naar de akker kan de betreffende slag handmatig uit de overzichtelijk gehouden profielenlijst gekozen worden, of nog simpeler: de rupstrekker kan gewoon naar de kopakker gereden worden waar hij de slag zelf herkent.
De tweede, kleinere, zogenaamde TMC monitor kennen we al van een ander AGCO merk. Hier worden onder andere de stuurventielen ingesteld en de motor- en transmissie data vastgelegd. Feitelijk past het beeldscherm goed bij het rupsvoertuig omdat de instellingen, in tegenstelling tot die bij een standaardtrekker, niet veel veranderen. Daarom is het ook niet zwaarwegend dat de bediening alleen met toetsen gebeurt en dat de positie van de monitor niet verstelbaar is.
Technische gegevens Challenger MT 775E
| Motor: | AGCO Power |
| Cilinders/cil. Inhoud: | 7/9,8 l |
| Max. vermogen @ 1.900 tpm vlg. ECE R120: | 438 pk |
| Transmissie: | Powershifter met 16 voor uit/ 4 achter uit |
| Gewicht: | 16,3 ton |
| Hydr. Regelunits: | 4 (optioneel tot 6) |
| Debiet hydrauliekpomp: | 224 l/min |
| Tank/extra tank: | 659l/ 114 l |
Samenvatting Challenger MT 775E
Hoewel de Challenger MT 700 E genetisch geen Europeaan is, waren we verrast over de volledig ongecompliceerde handling van deze Grote Vriendelijke Reus.
Het rijcomfort heeft de laatste jaren tijdens de doorontwikkeling van de MT steeds meer aandacht gekregen. Wat slimme ingrepen aan het loopwerk hebben de stoten op het frame en de cabine verminderd. Maar de MT zit daarbij nog lang niet op het comfort van een standaardtrekker met afgeveerde cabine. Daar is nog ruimte voor verbetering.
Deze testmachine is vooral een werkpaard, geen luxe paard. De indeling in de cabine is daarom ook uiterst eenvoudig gehouden. Met een druk op de knop zijn twee motortoerentallen vast te leggen. Het wat eigenwijze éénspaaks stuurwiel bevalt na een paar uur werk steeds beter.
Het Auto-Guide spoorvolgsysteem hebben we bijna altijd gebruikt. Het volgende spoor, waarbij je tijdens het keren eerst met de hand op af stuurt, zou op het beeldscherm beter, maar vooral duidelijker moeten zijn aangegeven. Om de daarop volgende activering van de spoorvolging te starten misten we nog een bedieningsknop op de rijhendel. De activering gebeurt nu via het console of het beeldscherm.
De opbouw van de registerkaarten in de Auto-Guide is super. De verzamelde machineparameters worden echter wel via een tweede, slecht geplaatst en alleen met toetsen te bedienen scherm getoond. Het kopakkermanagement is goed voor elkaar en is voor wat betreft de hydrauliek tot aan het schakelen met veel parameters aan te vullen.
De MT 700 E weegt onder ballast en met alle vloeistoffen aan boord meer dan 17 ton. Er zijn concurrenten die zwaarder zijn. Maar dat hoeft geen voordeel te zijn.