Op de vraag wat Ron Mak nou precies doet, komt meteen – in vet Noord-Hollands – een tegenvraag. “Hebbie effe? Want dat is nogal wat. Het is een grondverzetbedrijf, maar alledaags grondverzet is misschien wel het minste. Ik bouw nog net geen huizen, maar het scheelt niet veel.”
Wat Mak dan wel allemaal doet, is inderdaad een heel verhaal. Voorbeeldje: pas geleden leverde hij een schoolplein op waar kunstenaars aan het werk waren. “Zij hebben de houten sculpturen gemaakt, maar al het andere doen wij: het grondwerk, de hoogteverschillen maken, de bestrating, de trapjes en opstapjes aanleggen. Als er hier in de Wormer of omgeving filmopnames zijn en er moet iets gedaan worden, dan bellen ze mij. Fabriekshallen die van binnen gesloopt en leeggehaald moeten worden, werk voor het waterschap of rioolwerkzaamheden voor de gemeente: ik verzet alles wat verzet moet worden, met het grootste gemak. Snap je ‘m: Mak voor het gemak.”
Reclame maken doet Ron Mak niet. In de 29 jaar dat hij nu zijn eigen bedrijf heeft, heeft hij dat ook nooit gedaan. “Hoeft niet”, zegt hij. “Ik heb nog nooit een dag om werk verlegen gezeten. Zelfs middenin de crisis niet. Ik heb voortdurend zes tot tien man aan het werk, allemaal zzp’ers. Ik sta nooit stil. Ook in de bouwvak niet. Dat gaat bij mij gewoon door. In de vakantie moeten schoolpleinen worden opgeknapt, zandbakken gerenoveerd, en willen particulieren toch eindelijk die nieuwe tuin laten aanleggen.”
Mak laat een paar foto’s zien van een klus die ook net geklaard is: een terras met een vlonder in het water. “Dan doen wij niet alleen het grondwerk – ik heb ook een ponton, waarmee ik vanaf het water kan werken – maar zorgen ook voor de bestrating, de stenen en we leggen het terras en de houten vlonder aan. Ik zie mezelf en de jongens die voor me werken ook niet als machinisten. We kunnen ook met onze handen werken. We zijn allrounders.”