Nieuws
Meer vermogen en een op maat gemaakte traploze transmissie, dat zijn de hoofdingrediënten van een moderne nieuwe zelfrijdende giertank van Holmer. Ziehier de geboorte van de Terra Variant 650.
Net als voorheen is de trap naar de cabine steil. Eenmaal binnen wacht je echter een aangenaam interieur. Een zeer comfortabele stoel, voldoende beenruimte en een goed zicht rondom, ondanks veel beeldschermen. Deze moeten in de toekomst nog naar de A-stijl verhuizen. Daartoe behoren de CCI 1200 voor het mestsysteem, een terminal voor het stuursysteem en de monitor voor de standaard aanwezige achteruitrijcamera.
De bedieningsterminal voor de Terra Variant zelf blijft op de armleuning. Als software is deels nog die van de 585 geïnstalleerd, die op toerental wordt gereden. In de traploze 650 geef je daarentegen gewoon de gewenste snelheid op en de versnellingsbak zorgt voor het bijbehorende motortoerental. Een bonus is de actieve koelbox, die je proviand op koelkasttemperatuur houdt.
Bij Holmer is er een nieuw topmodel.
De highlights van het nieuwe draagvoertuig zijn een motor met meer dan
650 pk met een modern laagtoerentalconcept, en een geheel nieuwe traploze vermogengesplitste transmissie
van Kessler, die in nauwe samenwerking ontstond.
Holmet bleef trouw aan de 21 kubieke
meter grote gier-tankopbouw van
Zunhammer, en ook ook andere
componenten van de Terra Variant 585
vind je terug in de 650.
+ Sterke motor
+ Laagtoerentalconcept
+ Traploze rijaandrijving
+ Ruime cabine
- Nog geen andere opbouw leverbaar
- Steile trap naar de cabine
Het vermogen van de motor wordt via een cardanas naar de versnellingsbak geleid. Deze zit zoals gebruikelijk tussen de wielassen. Van daaruit wordt het vermogen verdeeld over de twee assen, die permanent worden aangedreven. Het middelpunt van de Kessler LV3000-transmissie is een planetair tandwielstelsel. Het hydraulische deel bestaat uit een aangeboute pomp van 280 cc en een hydromotor van 215 cc. Het transmissieoliecircuit, dat zo’n 80 liter bevat, is volledig gescheiden van de oliehuishouding van de werkhydrauliek.
De versnellingsbak heeft drie snelheidsbereiken, die echter niet hoeven te worden geschakeld. Van 0 tot 5 km/u is de aandrijving puur hydrostatisch. Bij die lage snelheden komt het aan op een hoge trekkracht, zoals wanneer de Terra Variant volgeladen op de kopakker staat en de injector de grond in gaat voor het eerste rijpad. In snelheidsbereik 2, dat van circa 6 tot 22 km/u reikt, komt het mechanische aandeel erbij. Dat is tussen 12 en 15 km/u 100 procent aanwezig. Dus precies daar waar het hoofd-werkgebied zit en het aankomt op een zo hoog mogelijk rendement.
Het laatste snelheidsbereik loopt tot 40 km/u, waar de aandrijving grotendeels mechanisch plaatsvindt. Om alvast iets op de zaken vooruit te lopen: de motor heeft flink wat vermogen achter de hand. De Terra Variant draait op de weg met volle snelheid 1.250 toeren – dat bespaart brandstof.
Ter vergelijking: de Terra Variant 585 draait bij 40 km/u 1.800 toeren. Naast de snelheidsbereiken zit er een speciale knop op de armleuning die de maximale snelheid begrenst. In de wegstand haal je bij het doortrappen van het rij-pedaal 40 km/u; in de veldstand maar 32 km/u. Dat is een handig hulpmiddel. In principe is de Terra Variant 650 net zo te bedienen als de traploze, puur hydrostatische Terra Variant 435.
Zoals we van Holmer gewend zijn, geeft het cijfer in de typeaanduiding het motorvermogen in pk’s aan. Dat betekent dus ongeveer 650 pk, om precies te zijn 652 pk. Deze komen zoals bij de hele Terra Variantfamilie uit een zescilinder-lijnmotor van Mercedes-Benz. Net als in de kleinere broer 585 hangt voor de vooras een OM473 LA met een cilinderinhoud van 15,6 liter, gehomologeerd conform Trap 5. De 652 pk’s haalt deze motor dankzij het laagtoerentalconcept al bij 1.600 toeren, dus door een extra hoog koppel te genereren.
Het maximale koppel bedraagt dan ook liefst 3.100 Nm en dit wordt bereikt bij een zeer gunstige 1.300 toeren. Ter vergelijking: de Terra Variant 585 heeft zo’n 400 Nm minder. De nieuwe Holmer heeft daarmee meer dan voldoende vermogen achter de hand, wat we ook konden merken in de test met een 7 meter brede schijveneg. Alle controlepunten (bijvoorbeeld de oliepeilstok en de centrale smeerlijst) zitten bij de Benz aan de linkerkant.
Dat komt goed uit, want ook de diesel-, AdBlue- en hydrauliekolie-tanks zitten bij de Terra Variant 650 links tussen de wielassen. Ter herinnering: bij de Terra Variant 585 zit de olievoorraad nog aan de rechterkant. En als er werkzaamheden aan de motor nodig gedemonteerd en de cabine naar voren gekanteld. Voor de brandstof heeft de TV 650 een ruim 850 liter grote dieseltank aan boord. De AdBlue-tank meet 95 liter.
Achter de prachtige motorkap zitten de koelpakketten voor motor, inlaatlucht (intercooler), hydrauliekolie en de airconditioning. Aangezien de transmissie zijn eigen oliecircuit heeft, zit de radiateur daarvan naast de versnellingsbak onder de tank.
In het topsegment van zelfrijdende giertanks vinden we drie grote namen terug: de Holmer Terra Variant 650, de Vredo VT7138-2 en de Vervaet Hydro Trike XL. Elk van deze machines is ontworpen voor maximale capaciteit, prestaties en duurzaamheid – maar ze verschillen aanzienlijk in opbouw en techniek.
De Holmer Terra Variant 650 is uitgerust met een Mercedes-Benz OM 473 LA motor met een inhoud van 15,6 liter, goed voor 652 pk bij 1.800 tpm. De Vredo VT7138-2 doet daar nog een schepje bovenop met een 710 pk sterke Scania DC16 V8 (16,4 liter) bij een lager toerental van 1.600 tpm. Vervaet kiest met de Hydro Trike XL voor een DAF Paccar MX-13 krachtbron van 12,9 liter en een vermogen van 530 pk.
Ook qua transmissie lopen de systemen uiteen. Holmer rust zijn 650 uit met een traploze vermogengesplitste transmissie (Kessler LV 3000), terwijl Vredo zijn eigen CVT-variant ontwikkelde: de VVT700. Vervaet kiest voor een hydromechanische aandrijving, waarmee het de eenvoud en betrouwbaarheid benadrukt.
Wat betreft giertankinhoud bieden Holmer en Vredo allebei 21 m³ aan capaciteit. Vervaet blijft daar net iets onder met 20 m³. De mestpompen verschillen in capaciteit: Vredo voert de lijst aan met 12.000 liter per minuut, Holmer biedt een keuze tussen 9.000 en 11.800 l/min, en Vervaet blijft bij een vaste capaciteit van 9.000 l/min.
De standaard gemonteerde bandenmaten zijn ook uiteenlopend: Holmer zet in op 1050/50 R32-banden voor optimale bodembescherming, Vredo kiest standaard voor 900/60 R42, en Vervaet levert met een combinatie van 1000/50 R25 en 1050/50 R32 – afhankelijk van de uitvoering – een uitgebalanceerde mix tussen draagvermogen en wendbaarheid.
Qua hefinrichting bieden alle drie de modellen forse capaciteiten. De Holmer beschikt over een Cat. IV-hefinrichting met een maximale hefkracht van 8 ton. De Vredo levert een Cat. IIIN/IVN met een capaciteit tussen de 7,5 en 10,5 ton. Vervaet komt met een vergelijkbare Cat. III/IV met 8 ton hefvermogen.
Op papier is het leeggewicht van de Holmer 650 het laagst, met 22,4 ton. Vervaet komt uit op 19,0 ton en van de Vredo is geen officieel leeggewicht opgegeven, maar deze zal vermoedelijk tussen beide in liggen, afhankelijk van de uitvoering.
Hoewel deze drie mestgiganten ieder hun eigen ontwerpfilosofie volgen, hebben ze één ding gemeen: ze zijn gebouwd voor maximale output en betrouwbaarheid in de zwaarste omstandigheden. Een vergelijking laat vooral zien hoeveel er mogelijk is binnen dit topsegment.
Precies 25 jaar geleden kwam de eerste Holmer Terra Variant ter wereld. Destijds diende een bietenrooier met een standaardtank van Zunhammer als uitgangspunt voor dit uiteindelijke succesverhaal. Er werd voortdurend naar feedback van klanten geluisterd en het eisenpakket werd steeds bijgesteld naar de nieuwste normen – en nu mogen we als een van de eerste vakbladredacties de nieuwste telg uit huize Holmer aanschouwen: de Terra Variant 650.
In het verleden werden de grote Terra Varianten vaak om de paar jaar afgelost door nieuwe versies. Dat is deze keer niet het geval. De Terra Variant 585 blijft gewoon leverbaar en ook de kleine 435 blijft in het programma. Uiterlijk onderscheidt de grote Terra Variant 650 zich niet van de 585. Onderhuids zitten echter meer pk’s en tussen de assen zit niet meer de powershifttransmissie van Funk, maar een moderne traploze vermogengesplitste versnellingsbak.
De trend van geschakelde naar traploze transmissies ging niet voorbij aan het nieuwe draagvoertuig van Holmer. De chauffeurs willen het zo gemakkelijk mogelijk hebben en daarbij hoort dat er niet meer geschakeld hoeft te worden. En dus kwam er een Holmer met traploze rijaandrijving. Weliswaar functioneert ook de kleine 435 Terra Variant traploos, maar daar is het puur hydrostatisch. Bij deze grotere zelfrijder was de focus bij de ontwikkeling gericht op rendement. Ook al gaat het daarbij meestal maar om enkele procenten, dan nog betekent dat op een bedrijfsjaar met 2.000 tot 3.000 inzeturen een flink besparingspotentieel.
Na een grondige analyse moesten de Holmer-ingenieurs vaststellen dat er geen passende transmissie voor hun eisen bestond, ook al waren die niet zo vreemd: een zo hoog mogelijk rendement in het voornaamste werkgebied tussen 12 en 15 km/u. Precies daar moest het mechanische aandeel van een vermogengesplitste versnellingsbak het hoogst zijn. Bovendien moest de bak een hoog koppel aan kunnen.
Een sterke partner voor het transmissieproject vonden ze in de firma Kessler, die ook assen maakt. Na vier jaar ontwikkelingstijd samen met Kessler vonden in 2018 de eerste rijdende testen plaats van de nieuwe transmissie in een Terra Variant. In 2021 reden er al negen voorseriemachines op akkers rond en voor 2022 heeft Holmer er nog eens tien in de planning, waarvan er zeven al verkocht zijn. Het CV van de traploze transmissie tot dusver schijnt super te zijn.
Motor
Mercedes-Benz OM 473 LA Stage V,
zescilinder-lijnmotor,
cilinderinhoud 15,6 l;
vermogen 480 kW (652 pk) @ 1.600 tpm,
max. koppel 3.100 Nm @ 1.300 tpm.
Aandrijving & onderstel
traploze vermogengesplitste transmissie, Kessler LV 3000; 40 km/u @ 1.250
tpm; permanente vierwielaandrijving,
planetaire sturende assen, verende vooras aan centrale swingarm.
Giersysteem
21m3-tankopbouw van Zunhammer; Vogelsang roterende plunjerpomp, 9.000 l/
min, RotaCut-snijfilter.
Gewicht & afmetingen
leeggewicht 22,4 t; buitenbreedte 3 m
met bandenmaat 1050/50 R32.
Misschien ook interessant?
Nieuws
Met de korteschijveneg Certos 2TX spreekt Amazone boeren aan die veel organische massa moeten inwerken. Met de grote schijven en de vrij eenvoudige uitrusting is hij goed geschikt voor deze toepassing, en ook na de eerste stoppelbewerking laat hij een goed beeld achter.
Nieuws
Om de conformiteit aan de emissie eis Tier 4 final te vieren gaf Case IH de Puma CVX serie een facelift. De insteek was: “Meer vermogen en meer comfort”. Wat er nog meer veranderd is en of de vermogenstoename ten koste van het verbruik ging, dat hebben we op de akkers getest achter het stuur van het topmodel, de Case Puma 240 CVX.
Nieuws
De nieuwe zelfrijdende veldspuit van Horsch, de Leeb PT, kan snel door de gewassen rijden maar behoudt dankzij slimme constructies ook veel precisie en heeft daarbij geen last van verwaaien.
Zelfrijdende giertanks hebben in het algemeen dikke banden om de bodem te ontzien, en dat is ook bij de Holmer Terra Variant het geval. Daarnaast leveren ook de planetaire stuurassen een bijdrage, omdat ze verschillende rijstrategieën mogelijk maken. Standaard is de bandenmaat 1050/50 R32 gemonteerd. Je kunt ook de iets smallere 1000/55 met de IF-technologie van Michelin bestellen. De CerexBibs kunnen worden gereden met een bandenspanning van 1,8 tot 2,3 bar.
Smalle dubbele wielen voor het gebruik in maisvelden kun je bij Holmer ook krijgen. Je kunt ook extrabrede 1250-sloffen bestellen, maar dan zit de machine boven de drie meter buitenbreedte. De echte hondengang bij de Terra Variant 650 voorkomt een dubbel bereden rijspoor en vermindert zo verder de bodembelasting. Daartoe zwenken de hydraulische cilinders van de stuurassen zo ver naar links en rechts uit dat elke band zijn eigen spoor heeft en er geen overlapping is.
Op de kopakker volstaat een druk op een knop om de Terra Variant zijn vierwielbesturing te laten gebruiken voor maximale wendbaarheid en minimaal wringen. Verder is er een starre modus waarbij de Terra Variant het Multipass-effect gebruikt, of pure voorwielbesturing voor rijden op de weg.
Bij een blik onder het chassis valt de enkelvoudige, in één centraal punt (midden onder het chassis) scharnierende swingarm van de vooras op. Die vooras is hydropneumatisch geveerd en kan in alle richtingen vrij bewegen. Van de 585 pk sterke broer kennen we al de niveauregeling en de hydraulische compensatie voor het werken op dwarshellingen.
Ook bij het mestsysteem heeft Holmer het gehouden bij bekende en beproefde techniek. Hoewel motorvermogen en koppel zijn toegenomen, is er voor de 650 geen grotere giertank. Net als voorheen komt de tank van Zunhammer en heeft hij een inhoud van 21 kuub. Er is bij Holmer intern weliswaar gediscussieerd over een drieasser, maar voor de huidige en verwachte toekomstige toepassingen kwam men toch weer bij een tweeasser uit.
Vooral omdat bij nog grotere tanks eerder de inzet van een voertuig met 36-meter-sleepslang overwogen zou moeten worden. Op onze testmachine was de 9.000 l/min leverende roterende plunjerpomp van Vogelsang geïnstalleerd.
Optioneel is er ook eentje van 11.800 l/min. Daarvoor zit de RotaCut, eveneens van Vogelsang, in een vertande stenenvangerkast. Zowel de pomp als de RotaCut worden hydraulisch aangedreven. Daartoe is rechtstreeks op de Kessler-transmissie een 145 cc grote hydrostaat gemonteerd. Bij het vullen van de kunststof giertank loopt de motor stationair, dus met 850 toeren. De driewegkraan is ver achteraan de tank geplaatst, zodat de weg naar de verdeelkop kort is en de mest na het openzetten van de kraan zo snel mogelijk bij de uitlooptrechters is.
Op de driewegkraan aangesloten is de Drop-Stop-regeling, die meereageert met de stand van de kraan. Hoewel het bij de Terra Variant 650 in principe om een draagvoertuig gaat (waar meerdere opbouwen op mogelijk zijn), heeft Holmer vooralsnog alleen de Zunhammeropbouw in de planning. Aan andere opbouwversies is al wel gedacht, want aan de transmissie zijn mogelijke aftakkingen reeds voorhanden.
Bij de zuigarm zijn er geen wijzigingen ten opzichte van de Terra Variant 585. Hij is ook hier 5,70 meter lang en zit aan de rechterkant. Zijn zwenkhoek bedraagt een kleine 160 graden, zodat hij in de werkstand ietsje schuin staat ten opzichte van de cabine. Desondanks is het zicht op de tuit bij de transportwagen goed. Voor de bediening van de arm is er een automatische functie, die er zowel voor het uitzwenken als voor de ruststand is. Holmer ziet om gewichtsredenen af van een turbopompvuller op de zuigarm en daarmee ook van een bypass-systeem. Voor de aanbouw van het uitstrooisysteem heeft de Terra Variant een draaibare achterhef van Cat. IV met 8 ton hefkracht, met daarbij vijf dubbelwerkende regelventielen en Power Beyond-aansluitingen.