Ank: “De handel in onderdelen werd steeds groter. We lieten deze altijd halen en wegbrengen. Het was inmiddels rond 1980. Fred dacht: ‘Dat moet ik zelf ook kunnen.’ Hij haalde zijn groot rijbewijs en we wisten een Scania 110 uit 1974 op de kop te tikken. In die tijd was het pimpen van vrachtwagens in de mode, dat was ons natuurlijk op het lijf geschreven. De vrachtwagen hebben we zelf overgespoten in zwart en kreeg de handelskleuren rood-oranje-geel als bies. Het werd ons handelsmerk. De gesloten Pacton -Van der Ploeg oplegger uit 1964 die we erbij vonden, kent ook een apart verhaal. Die stond bij een ijzerboer als keet bovenop een bult. Fred vond ergens anders een container, richtte deze als keet in en wist te ruilen. Maar wat hádden we hiermee een geweldige aanschaf gedaan. Deze wagen was namelijk ooit van Canon geweest en bood toen plaats aan de fotografen op het circuit van Zandvoort. Samen met onze Scania konden we de perfecte SRV-service bieden aan onze klanten. Onderdelen brengen én op locatie repareren. Maar we gebruikten ‘m ook om op vakantie te gaan met onze kinderen en de hond. Er zat een bank in die kon worden omgebouwd tot bed, er zat een keuken en wc in en de kinderen hadden hun eigen slaapplekjes onder de stellingen met onderdelen.”
Mirjam: “Ik was altijd op het bedrijf bezig. De appel valt niet ver van de boom als het gaat om de interesse in techniek, onderdelen, repareren en spuiten. Mijn vader leek het leuk als ik bij hem en mijn moeder kwam werken en dat deed ik dertig jaar geleden dan ook. Je zou kunnen zeggen: als manusje-van-alles, maar ik deed samen met mijn vader revisies van motoren, schuren, spuiten. Ik haalde mijn vrachtwagenrijbewijs om vaak samen de machines en overige handel op te kunnen halen. Mijn moeder zorgde voor de klantcontacten, beheerde het magazijn met alle onderdelen en de administratie. Of ze hielp ons mee.”
Ank: “We zochten altijd de sjeu op. Zo bouwde Fred een rvs-luchtorgel achter de Scania genaamd ‘Scania Monium’. Deze speelt onder meer het Wilhelmus en ‘In een groen groen groen knollenland’. We deden mee aan truckshows, waardoor we ook meer naamsbekendheid kregen. We deden aan races mee, aan televisieprogramma’s zoals ‘Blij dat ik rij’. We mochten de Wijkertunnel openen. En, ook erg leuk, we hadden vrienden op Texel, die The A-Team naar Nederland wisten te halen. En raad eens? Met onze Caterpillar D6 bulldozer reden de sterren, samen met Fred, over auto's heen. En wie de film Kameleon 2 ziet: hierin rijdt Fred zelf met een Caterpillar bulldozer het schuurtje plat.”
Mirjam: “Nu mijn vader is overleden, runnen mijn moeder en ik het bedrijf F.J. de Boer. Wij verkopen nog steeds Caterpillar onderdelen in binnen- en buitenland. Bij ons vind je van alles, van oud tot nieuw, uitgezochte onderdelen, schoongemaakt, gerepareerd. Zelfs complete motorblokken of tandwielen uit de jaren ’40. Qua onderdelen weten we exact wat de klant nodig zou kunnen hebben. Dat deden we ook al in de tijd dat mijn vader nog leefde. Uniek is ook onze voorraad Caterpillar oldtimer onderdelen uit de jaren ’40 en ’50. Maar ook voor de hedendaagse onderdelen kun je bij ons terecht en we zijn Varta accudealer.”
Ank: “Nog altijd restaureren we zelf, zoals een Caterpillar Grader type 112 uit de jaren ‘40 en een Chevrolet brandweerwagen. Onze oldtimers zijn vaak gevraagd voor trouwerijen of toertochten, heel veelzijdig. Dat geeft sjeu buiten ons leuke werk om en dat blijven we natuurlijk graag doen.”
Kijk ook eens op www.fjdeboer.com